Skírnir - 1891
66. árgangur 1891, Megintexti, Blaðsíða 57
Hún þagði um stund, þokaði sér frá honum og kreppti hnefana af sorg og reiði og tók til máls: viltu deyja, ef jeg býð þér að deyja?
Sameiningin - 1891
6. árgangur 1891/1892, 2. tölublað, Blaðsíða 26
Eitt mega menn vera sannfœrðir um, og það er þetta: Ef ný trúar- brögð eiga að koma í stað kristindómsins, gjöra þau meiri, en ekki minni kröfur til mannanna.
Sameiningin - 1891
6. árgangur 1891/1892, 2. tölublað, Blaðsíða 31
þú birtist helzt í lífsins dýpstu sorg; þú rennr helzt í brjósti góðra barna á bak við dagsins glaum og fulla torg; þú þarft ei heimsins vopna, skjóls né varna
Skírnir - 1891
66. árgangur 1891, Megintexti, Blaðsíða 90
annar á Norðurlöndum — {ireyju, sem er sogandi sorg, þreyju, sem er hýr og skær von, þreyju, sem er hugarvíl, og þreyju, sem er vængborin sæla. íslenzkan á ekkert
Sameiningin - 1891
6. árgangur 1891/1892, 1. tölublað, Blaðsíða 16
J>að er ágæt fermingar- gjöf frá foreldrum til barna jieirra, er Jau hafa ný-staðfest sinn skírnarsátt- mála. — Ritstjóri Isafoldar hr.
Skírnir - 1891
66. árgangur 1891, Megintexti, Blaðsíða 56
Arinhjöm bað menn vera búna til atlögu um nóttina fyrir dögun, að reka Rómverja úr Ylfingahöll.
Skírnir - 1891
66. árgangur 1891, Megintexti, Blaðsíða 58
Þjóðólfur gekk í virkið til manna sinna í dögun. Stóðu þeir albúnir til bardaga. Tók hann vopn ívars Ylfings og fylkti liði sínu í 3 staði.
Draupnir - 1891
1. árgangur 1891-1892, 1. Tölublað, Blaðsíða 65
65 sálaðist, og presturinn, sem grjet bæði af sorg og gleði, veitti honum nábjargirnar.
Þjóðólfur - 01. maí 1891
43. árgangur 1891, 20. tölublað, Blaðsíða 79
Jeg skal þó játa það, 69 af sorg eða einhverju öðru“, sagði haun og gekk á hljóðið.