8. árgangur 1893/1894, 7. tölublað, Blaðsíða 109

Burt sorg og tár og angist öll! Sá átti þig, er léði.

7. árgangur 1892/1893, 11. tölublað, Blaðsíða 189

Davíðs sálmi, sérstaklega þessum orðum: „Og það þeirra (æfiáranna) hið kostulegasta er sorg og mœða, því þau líða skjótt, og vér erum á flugi.“ — „Svo þetta liöna

1. árgangur 1893, 4. tölublað, Blaðsíða 13

Ný lireyflng. iii. Yjer gátutn pess í síðasta blaði, að >r. 4. kirkjuvenju, að leiða konur í kirkju og láta prestinn taka pær til brena.

10. árgangur 1893, 44. tölublað, Blaðsíða 176

Biskup vor fær einnig talsverða ofanígjöf i sama blaði, þar sem talað er um „Ný kristileg smárit", sem fylgja Kirkjublaðinu.

45. árgangur 1893, 6. tölublað, Blaðsíða 24

Einhverju sinni seint um sumarið riðu þeir heim sem optar í dögun, og slepptu hestum sínum, og létu reiðtygi sín inn.

3. árgangur 1893, 9. tölublað, Blaðsíða 134

mesta yndi af að hugsa um hann og langa mest af öllu til þess að verða honum innlífaður, vænta af honum einum hjálp- ar í allri þörf þinni og huggunar í allri sorg

1. árgangur 1893, 4. tölublað, Blaðsíða 55

kærleikurinn er milli þeirra, sem sam- an eiga að búa, þá vinnur ekkert ólán á, þeir eru brynjaðir fyrir öllu basli og mæðu, brynjaðir fyrir allri baráttu og sorg

3. árgangur 1893, 13. tölublað, Blaðsíða 206

Thorsteinsson hefir þýtt, í 28. ári Fjelagsritanna, er klukkusteypunni lýst, og inn i það er fljettuð svo meistaraleg lýsing á »svipulum mannsins æfileik<i, sorg

7. árgangur 1893, 10. tölublað, Blaðsíða 77

sem óbótamenn undir óheyrilegum skömmum og formælingum, sem dynja úr hinum ölvaða vitfirring; íþeir óska sjer ekki að bera þá sorg, sem nístir hjarta hins táldregna

8. árgangur 1893/1894, 3. og 4. tölublað, Blaðsíða 60

syndugir menn, liafið hann, hinn u[iprisua Irelsara, sjálfan með á pílagrímsförinni, sém eftir er, þá skal sú ferð heppnast, og hvorki kross né kvöl, hvorki sorg