4. árgangur 1894, Megintexti, Blaðsíða 125

hvílík sorg! ó hvilík neyð og stríð! Herra guð! ó sjá þú, hvað jeg líð«. IX. Áttatíu ára. — Skyggja fer, orðinn næsta skammur dagur er.

1. Aarg. 1894, 8. nummar, Blaðsíða 4

som med knuste Hjerter have set deres elskede Sønner glide nedad det frygtelige | Skraaplan, om de mange hæderlige graa Haar, som med Sorg og Skændsel ere gaaede

3. árgangur 1893-1894, 9. tölublað, Blaðsíða 34

NÝ UPPGrÖTVUN.

5. árg. 1894, Nr. 19., Blaðsíða 3

— Harmur og sorg rennur av rósínun reiu, —- Tínun lívsdeji filgjur ai smíl í song, men táran hon gevur sar stunđir, Smíli er rojín av tí, sum er, grátur: skuggin

1. Aarg. 1894, 7. eykablað, Blaðsíða 1

Da den hvide Mand savnede sin lille Datter, var han ude af sig selv af Harme og Sorg.

2. Árgangur 1894, 8. og 9. Tölublað, Blaðsíða 59

tók undir með fuglinum og söng með snjallri og fagurri röddu: «Á hendur fel þú honum, sem himna stýrir borg, það allt, er áttu’ í vonum, og allt, er veldur sorg

4. árgangur 1894, Megintexti, Blaðsíða 37

Þegar vjer hugsum um líf vort, finnum vjer allir, að það er undarlegur vefur af sorg og gleði, sársauka og vellíðun. í þeim vef, ef halda má lík- ingunni áfram

15. árgangur 1894, Megintexti, Blaðsíða 188

Kvæði þetta er eitt hinna fegurstu þjóðkvæða; það snertir viðkvæma strengi hjartans, og vekur sorg- ljúfar tilfinningar.

2. Árgangur 1894, 6. og 7. Tölublað, Blaðsíða 46

byrjaður sálrnur- inn : »Allt eins og blórastrið eina« og sunginn út þrisvar. þegar hann kom á aftökustaðinn, heils- aði hann alúðlega upp á alla, en enginn sá sorg

4. árgangur 1894, Megintexti, Blaðsíða 43

Guði er ekki um að kenna, heldur skammsvni og þverlyndi mann- anna. í þeirri birtu, sem guðs orð gefur, sjáum vjer gleði og tögnuð, sorg og sársauka mannlifsins