4. árgangur 1894, 34. tölublað, Blaðsíða 135

þar á fyrsta sal var bústaðurinn og hann ríkmannlegur. þar gekk nú náföl svartklædd. kona um gólf og nísti höndum, gagntekin af sorg. það var ekkja Viacelli.

7. árgangur 1894-1895, 54. tölublað, Blaðsíða 1

Gleði og Sorg heita systur tvær, sali hjartans tvo byggja þær. Sorg b/r í öðrum — nú sofnuð frá grát, syngur í hinum Gleði kát.

2. árgangur 1894, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 6

lionum að mörgu til nafna síns gamla, „talar fagurt“, en „hyggur flátt“, og get- ur tekið á andlit sitt ýmis konar gerfi, svo að það ýmist útmáli hina dýpstu sorg

1. Aarg. 1894, 8. nummar, Blaðsíða 1

sky det maadeholdne Drikkeri; det er en farlig Limpind, som I, saafremt I ere let- sindige nok til at hoppe paa den, let kunne blive hængende ved, til stor Sorg

3. árgangur 1893-1894, 24. tölublað, Blaðsíða 96

hann hefir ávallt sýnt mér i bágindum rnínum, þegar mér hefir legið mest á, og nú siðast, við andlát manns míns, — þegar jeg, beygð af margvíslegri þreytu, sorg

4. árgangur 1894, 8. tölublað, Blaðsíða 32

Eg bað hina svörtu barni'óstru að bjúkra konu minni og rank aptur uppá piljurnar frá mér numinn af sorg og heiptarhug.

7. árgangur 1894-1895, 96. tölublað, Blaðsíða 4

í>ví förum vjer pess á leit við alla pá, sem skulda oss, hvort heldur pað er fyrir einn ár- gang blaðsins eða fleiri, að senda oss eilthmð ofur lítið fyrir ný-árið

7. árgangur 1894-1895, 56. tölublað, Blaðsíða 3

„Einu sinni endur fyrir löngu var jeg nefnd Birta, var jeg nefnd Dögun, var jeg nefnd Dagsljós.

5. árg. 1894, Nr. 14., Blaðsíða 1

Toka ligg'ur, kovur av bæði torp og borg; svevur alt, sum fyrr tað svav, enn for uttan sorg.

5. árg. 1894, Nr. 3., Blaðsíða 1

Tað var eitt deyðsfall, sum mátti vekja sorg víða hvar í ríkinum. Eisini her hjá okkum má mangur syrgja,