1. árgangur 1893-1894, 21. tölublað, Blaðsíða 84

J>að verð- ur endirinn, að hún deyr af sorg, ef þessu á fram að fara.

46. árgangur 1894, 50. tölublað, Blaðsíða 199

og margbreytileg ijóð frá eigin brjósti, er stóðu í samræmi við hugsauir hans á þessu kveidi, ýmist hríf- andi fjörug og full af lífsnautn eða svo innilega sorg

3. árgangur 1893-1894, 22. tölublað, Blaðsíða 85

Það er þetta, sem vór kóllum sorg- lega sógu, að sjá menn, sem virtust hafa hæfilegleika, til þess að geta orðið sjálf- um sér til sóma og öðrum til gagns, um

4. árgangur 1894, 19. tölublað, Blaðsíða 74

Én nú sjá peir, að með pessu mót.i verðui' peim poiskur og ísa að litlu sem engu verði, og pví er nú í ráði, að byggja ný og stærri botn- vörpuveiðaskip, sem

7. árgangur 1894-1895, 60. tölublað, Blaðsíða 4

Pegar f>jer purfið að fá yður ný aktýgi, eða að láta gera við gömul, pá komið til undirskrifaðs, sem gerir við aktýgi yðar eða selur yður ný fyrir lægra verð

4. árgangur 1894, 10. tölublað, Blaðsíða 39

Um morguninn eptir í dögun lagði Elindt af' stað á „skonnort- unni“, sem hann lét bátana draga.

2. árgangur 1894-1895, 25. tölublað, Blaðsíða 99

Saintalið hneigð- ist að tíðarfari og veðrabrigðum, að kunningjunum og hversdagslífi mannanna, að hinu og pessu, en all ekkert að sameiginlegri sorg peirra sjálfra

46. árgangur 1894, 34. tölublað, Blaðsíða 133

rannsóknardómaranum lét hann fátt uppi um hagi sína og aðdragandann að morðinu, það kvaðst hann mundi segja kviðdömendum; hann var svo stilltur, að að enginn sá á honum sorg

7. árgangur 1894-1895, 65. tölublað, Blaðsíða 1

Áhorfcndurnir tóku pátt í sorg móðurinnar, pögðu og færðu sig fjær, peir vissu hvað petta liðna lík hafði fært hjarta hcnnar.

7. árgangur 1894-1895, 17. tölublað, Blaðsíða 4

hinum megin við gilið, há- vaxin kona og grindhoruð; hún hnipraði sig saman a steini einum og reri fram og aptur, eins og hún væri gagntekin af örvænting og sorg