2. Árgangur 1897, 2. Tölublað, Blaðsíða 18

„(íjaklið þá keisaranum, kva8 keisaians er og guði, livaö guðs er“ (Matt. 22, 21). „Gjaldið koisaranum, hvað keisarans er og guði, hvað guðs er“.

2. Árgangur 1897, 2. Tölublað, Blaðsíða 27

27 að því á meðal vor, að fá bræður vora til þess að snúa bakinu við þeirri kirkju, sem ól oss við barm sjer frá fyrstu æsku.

2. Árgangur 1897, 2. Tölublað, Blaðsíða 22

22 aðalkjarni kristmdómsins og að sá einn er í sannleika kristinn, sem fyrir trúna heíir tileinkað sjer hina guðdómlegu persónu hans og þá friðþægingu og endurlausn

2. Árgangur 1897, 2. Tölublað, Blaðsíða 26

hefir opt áður sjezt borið fram á prenti, heldur hitt, að margir þóttust kannast við röddina, sem rödd eins af hinum alþektustu þjónum vorrar — — íslenzku kirkju

2. Árgangur 1897, 1. Tölublað, Blaðsíða 16

Páfinn lýkur svo máli sinu með þvi, aö skora fastlega á meðlimi hinnar ensku kirkju, að snúa aptur frá villu vegar síns og varpa sjer í skaut hinnar einu sáluhjálplegu

2. Árgangur 1897, 6. Tölublað, Blaðsíða 88

hver maður sæki kirkju og 16. hver maður sje þar til altaris ár- lega.

2. Árgangur 1897, 3. Tölublað, Blaðsíða 43

óprestlegri kegðun til orða og verka ganga á undan söfnuði sínum með vondu eptirdæmi og vekja með því fyrirlitningu fyrir sjálfum sjer, fyrir stjett sinni, já, fyrir kirkju

2. Árgangur 1897, 5. Tölublað, Blaðsíða 74

en framsett þá djúpu ósk hjarta míns: að vjer ættum marga aðra eins presta heima á ís- landi og yfirhöfuð marga menn, sem elskuðu land vort, þjóð vora og kirkju

2. Árgangur 1897, 7. Tölublað, Blaðsíða 106

Jeg held ekki að neinn sá, er dvalið hefir erlendis, þó ekki væri nema eitt litið misseri og hefir gefið kirkju- og kristindóms- lífinu þar nokkurn gaum, geti

2. Árgangur 1897, 1. Tölublað, Blaðsíða 9

Bn eins víst og það er, eins víst er á hinn bóginn, að framtíðarhagur kirkju vorrar er að miklu leyti kominn undir því, hvernig starfsmenn kirkj- unnar nú eru