12. árgangur 1897/1898, 11. tölublað, Blaðsíða 165

—16o— loks trínitatistíðin eða hinn síð’ari hátíSalausi helrningr kirkju- ár.sins. þá er um nýtt textaval er að rreSa, einkum aS því er guSspjöllin snertir,

13. árgangur 1898/1899, 1. tölublað, Blaðsíða 4

Föstuhaldssiðrinn átti þannig augsýnilega heima í kristinni kirkju á postulatíðinni.

13. árgangur 1898/1899, 3. tölublað, Blaðsíða 47

Vcr, sem heyrum liinni evangelisku kirkju til, cigum að hafa vit á að láta oss þykja vænt um játniug vora. því vér vitum, að hún cr áreiðanlegr lciðtogi.

13. árgangur 1898/1899, 4. tölublað, Blaðsíða 58

Sál þessa einstaklings er þá bœtt viS hina miklu ósýnilegu kirkju. Sýnilegt kirkjufélag er óþarft.

13. árgangur 1898/1899, 5. og 6. tölublað, Blaðsíða 88

ekki með því, að það hafi verið eða sé á voru valdi, að fá allfc vort fólk til þess að beygja sig fyrir kristindóminum, safnast trúað og tilbiðjanda inn í kirkju

13. árgangur 1898/1899, 10. tölublað, Blaðsíða 156

Og af öllum hættunum, sem hann sá að búnar voru söfnuði sínum, kristinni kirkju, á kom- andi öldum, var faríseaháttrinn áreiðanlega í hans huga lang- voðalegasta

13. árgangur 1898/1899, 7. tölublað, Blaðsíða 107

107— dikuSum viS þá báSir þar í bœnum, í kirkju hins lúterska safn- aSar íslendinga þar, eg aS morgni, en hann aS kvöldi.

13. árgangur 1898/1899, 8. tölublað, Blaðsíða 117

hafa ákveðnar tekjur, er þau verja söfnuði sínum til hjálpar, og eitt þeirra, bandalag þingvallasafn- aðar, hefir komiS sér upp snotru fundarhúsi skammt frá kirkju

13. árgangur 1898/1899, 9. tölublað, Blaðsíða 143

aftr á móti heldr því fram, að biblían út af fyrir sig sé í þessu tilliti ófullnœgjandi, dugi mönnum alls ekki nema við hana sé bœtt erfikenningum þeirrar kirkju

12. árgangur 1897/1898, 11. tölublað, Blaðsíða 161

Múnaðarrit til stuffnings kirkju og lcristindómi íslendinga gejiff út af hinu ev. lút. kirkjufélagi Isl. í Vestrheimi. RITSTJÓRI JÓN BJAXNASON. 12. árg.