14. árg. 1899-1900, 22. tölublað, Blaðsíða 4

- ^**9*:*™ Prír ísleudmgW.M** hingaö ný- . I. .■ f i.fl la - — k A a, - aa m f t*,a T .O t Q og legat jivln allrþúngtA aprtf.J™ ■» þeir leggjast í ,xj&mið.

8. árgangur 1900, 8. tölublað, Blaðsíða 30

j>eim, sem á ýmsan hátt, tóku hluttekn- ing í sorg minni, við dauðsfall míns elsku- lega eiginmanns Arnórs Euilssonar ljós- myndasmiðs, sem bar að hendi 4. yfirstand

8. árgangur 1900, 6. tölublað, Blaðsíða 21

Samþ. með þorra atkv. þessi yfirlýsing: »Fundurinn lýsir sorg og gremju yfir því þolleysi og trúleysi á góðum málstað, sem virðist fara vaxandi á alþingi hin

5. árg. 1900, 36. tölublað, Blaðsíða 143

Jeg elska Angel og hef aldrei elskað nokkurn mann annan; í dalnum, á fellinu, hjer og alstaðar er sorg og óhamíngja.

2. árgangur 1899-1900, 12. tölublað, Blaðsíða 7

Skammt þaðan sat önnur kona fögur og tignarleg; yfirdökku dreymandi aug- unum hennar lág hulin sorg, Þettavar lafði Dora Earle. Nú lifði hún friðsæla elli.

14. árgangur 1899-1901, 7. tölublað, Blaðsíða 27

m. fyrir þeirri sáru sorg, að missa elzta harn sitt, Sigurð að nafni, efnilegan dreng á 9. ári, og víða er fólk að leggjast um lengri eða skemmri tíma.

14. árgangur 1899-1901, 49.-50. tölublað, Blaðsíða 197

Af sorg og gremju yfir þessari hörku minni, sýkt- ist hún, og kastaði sór i óráði út um gluggann, og lét þannig lifið.

13. árgangur 1900-1901, 2. tölublað, Blaðsíða 3

Ég fékk fregnir um þetta í dögun, og hef verið að láta leita að honum um allaeyna síðan.

27. árgangur 1900, 38. tölublað, Blaðsíða 150

En er hann kom aftur til sinna manna^undir dögun, hafði sveit hans fært sig um set.

14. árg. 1899-1900, 14. tölublað, Blaðsíða 4

Ég tapaði fyrst í stað allri löngun til að lifa, því hvers virði var lífið fyrir mig, þar sem þessi sorg hlaut að fylgja mér, eins ogskugg inn, til grafar.