Ísafold - 14. desember 1904
31. árgangur 1904, 78. tölublað, Blaðsíða 310
En kvæðið er svo fagurt og svo þrungið af skáldlegu afli og eldheitri þrá og sorg, að það hlýt- ur að hrífa huga hvers manns, meðan nokkur hugsun sést þar óbjöguð
Ísafold - 02. maí 1906
33. árgangur 1906, 27. tölublað, Blaðsíða 107
Þeir fara hægt og gætilega að þvi, eins og rétt er, meðan fólk er að venjast við ný- breytnina. En við Englendinga er verra að fást.
Ísafold - 01. apríl 1908
35. árgangur 1908, 14. tölublað, Blaðsíða 55
Eg get vel skilið, að réttast hefði verið að sigla í það kjölfarið, fyrir þá sem síðar keyptu eða kaupa, þ. e. að kaupa ný skip, þó dýr séu.
Ísafold - 22. febrúar 1908
35. árgangur 1908, 8. tölublað, Blaðsíða 32
itSteenseir æ í tíésmíðavinnustofunni Klapparstig 20 er tekið við allri vinnu, sem að trésmiði lýtur; gömul húsgögn tekin til við- gerðar, ný smíðuð, póleruð
Ísafold - 08. júlí 1908
35. árgangur 1908, 41. tölublað, Blaðsíða 164
Frú Sorg á allar þess- ar leðurblökur, og húu hefir skipað svona fyrir, Ingiríður sá, að jómfrú Btafa vildi ekki eyða fieirum orðum að þessu, og því tók hún
Ísafold - 15. september 1909
36. árgangur 1909, 60. tölublað, Blaðsíða 240
240 ISAFOLD Ný bók. EINAR HJÖRLtiIFSSON: Smælingjar Fimm sögur: 1. Góð boð; 2. Fyrirgefning; 3. Furkur; 4. Skilnaður; 5. Vitlausa Gunna.
Ísafold - 14. desember 1907
34. árgangur 1907, 77. tölublað, Blaðsíða 308
Öllum, sem heiðruðu minningu ástkærs eiginmanns mins, fyrv. landfógeta Árna Thor- steinsson, og sýndu oss hluttekningu i sorg vorri, votta eg inníiegt þakklæti
Ísafold - 07. október 1905
32. árgangur 1905, 67. tölublað, Blaðsíða 266
Isafoldar kom »sannsöglinnar naálgagn<i ný- lega, hinu síðasta, segir það — prent- aði þær í dálk sér með tilvitnunarinerkjum, í því trausti vitanlega, að þá
Ísafold - 28. febrúar 1903
30. árgangur 1903, 10. tölublað, Blaðsíða 38
Styrjöld er vakin nú á ný, — nóg er oss boðið oft af því; — koinu hér fram við kosningar kynlegir, nýir þjóðflokkar.
Ísafold - 07. febrúar 1905
32. árgangur 1905, 6. tölublað, Blaðsíða 22
En það vita all- ir, að þegar Dönum liggur á að stæra sig af hjálendum sínum og ný- lendum, þá staðhæfa þeir jafnan, að á íslandi sé hvert mannsbarn læst —