Skírnir - 1907
81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 300
Þau stigu mót dögun upp hæðir og hlíð þau hoppuðu á ásum og klettum, þau titruðu um dalina og drögin : þau dróttkvæðu Norðmanna slögin.
Skírnir - 1905
79. árgangur 1905, Megintexti, Blaðsíða 50
i jörðu eða brennur, heldur leysist hann aðeins í sundur í ,þau efni, sem hann er samsettur af, en þau mynda aftur ný efnasambönd, bæði loftkend, föst og fijótandi
Skírnir - 1907
81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 331
Enn verra er fráfall Baldrs (31. og 32. v.), sem hún talar svo fallega um, einkum sorg móður hans.
Skírnir - 1907
81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 129
Með dögun vorum við aftur komin til ferða og ókum út af •suðurhliði staðarins, eru þar á landsíðuna hengibjörg ntikil, en •sjávarmegin, eður til hægri handar þá
Skírnir - 1905
79. árgangur 1905, Megintexti, Blaðsíða 99
Mjer finnst það lireinsa holdsins lágu sorg að heyra gljúfrabarmsins djúpa ekka.
Skírnir - 1905
79. árgangur 1905, Megintexti, Blaðsíða 256
Enn í dag finnast leifar alls þessa á Islandi, þótt fá- vizka vor, hirðuleysi og ræktarleysi hafi valdið oss sorg- legu tjóni í þessu sem öðru.
Skírnir - 1905
79. árgangur 1905, Megintexti, Blaðsíða 130
Þar kemur hin ríka tilfinn- ing Egils, hin djúpa sorg, frarn með afli og tign, og þar sjáum vér hvað skáldskapurinn er Agli, að hann er insti strengurinn í sál
Skírnir - 1909
83. árgangur 1909, Megintexti, Blaðsíða 240
En Lincoln svaraði honum: »Herra hershöfðingi, það er meir en nóg af sorg- mæddum ekkjum í Bandaríkjunum. I guðs bænum!
Skírnir - 1906
80. árgangur 1906, Megintexti, Blaðsíða 310
Manni kemur ósjálfrátt í hug sálmversið í Flokkabókinni gömlu: Myrkur og svæla sifeldleg sorg og djöflamynd ófrýn mjög, óp og ýlfranir eilífs veins, andstyggileg
Skírnir - 1907
81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 51
En þrátt fyrir sorg og fátækt heldur hann áfram að mála ódauðleg listavei-k, sem ná út yfir rúm og tírna.
Sýna
niðurstöður á síðu