3. árgangur 1900-1901, 12. tölublað, Blaðsíða 243

llver getur liugsiið sér sorg móður- innar scm grætur barn sitt, kommi frá djöflinum. Sorgin er sannarlega ekki glæpur.

4. Árgangur 1900/1901, 4. Tölublað, Blaðsíða 57

Það var loks tlutt burt af ættjörð sinni til framandi lando, þar sem |>að var svo sorg- .mætt, að |>aö ekki lengur gat suugið ljóð sín og sálmn, heldur hengdi liörpur

4. Árgangur 1900/1901, 8. Tölublað, Blaðsíða 122

Aðal- lifsreglur Stóika voru, að maður ætti að afneita sjálftim sér sem inest, vera dygðug- ur, þola ilt og láta sig rarða sem minst um bæði gleði og sorg.

4. Árgangur 1900-1901, 12.-13. Tölublað, Blaðsíða 45

And- litið var mjög fagurt, næstum jafn fagurt og röddin, og enn fremur var það bæði blíðlegt og þó djarflegt, og jafnframt sorg- blandið, öldungis eins og röddin

4. Árgangur 1900-1901, 18.-19. Tölublað, Blaðsíða 73

En í dag voru andvörp hennar enn heitari og innilegri en vant var, og í þeim iýsti sér svo fádæma mikil sorg og örvænting, eins og hún ætti að búa við hina dýpstu

9. árgangur 1901, 9. tölublað, Blaðsíða 67

Eg sé þar í augunum auðn og tóm, sem útbrunna glóð eða sloknaða þrá; eg les þar ei kvíða né söknuð né sorg, því sama er henni, hvað gengur nú á.

9. árgangur 1901, 9. tölublað, Blaðsíða 70

Helga Mín sorg er mín! — Eg get ekki borið hana, þegar þú ert farinn.

4. Árgangur 1901, 7.-8. Tölublað, Blaðsíða 27

“ Þá kippist María til í svefninum og verður aftur svo undar- lega þungt um lijartað; hana langar til að gráta bæði af sorg og kærleik, en getur það ekki....

4. Árgangur 1901, 7.-8. Tölublað, Blaðsíða 28

Þá komu tárin fram í hin bh'ðu augu Maríu; þau voru oft- ast viðbúin hvort sem henni bar sorg eða gleði að höndum, hinni góðu, viðkvæmu Maríu.

4. Árgangur 1900/1901, 3. Tölublað, Blaðsíða 45

flutt liina miklu prétlik- ,11>- Hann fé>r fyrst til liúss lærisveins síus Símonar Pétúrs til að livíla sig (>ar um st,,nd. i>ar var |>á fyrir sjúkdómur og sorg