1. Árgangur 1903-1906, 5. Tölublað, Blaðsíða 48

Aumingjarnir litlu voru að ieika sjer áhyggjulaus í næsta herbergi, og bjuggust sízt við að mamma sín væri að fara al- farin á brott.

1. Árgangur 1904, 5. Tölublað, Blaðsíða 39

Leið þessu fólki ekki illa við meðvitundina um, að einmitt það sjálft átti þátt. í að gera þessum aumingja bræðrum sínnm og systrum hlassið, er forlögin höfðu

9. Árgangur 1904, 12. Tölublað, Blaðsíða 182

Vorn konung, drottinn, djásni prýð úr dygða gulli sanna, að hann sé góður hirðir lýð og hjálpin aumingjanna.

5. Árgangur 1904, 1. Tölublað, Blaðsíða 82

Aö reikna saman sitt rœningja fé, er ríkisrnannanna siöur, með uppgjörðar hógværð og aumkunar spé, til aumingjans líta þeir niður.

5. Árgangur 1904, 1. Tölublað, Blaðsíða 84

Og svo þegar auminginn andvarpa má af angistarkvölum á fleti þú hlær þá og segir: ,,Sko, hann er nú frá af helvítis ómennsku og leti. “ Og síðast þá auminginn

8. Árgangur 1904-1905, 3.-4. Tölublað, Blaðsíða 14

Nú get eg líka keypt eitthvað gott handa litlu krökkunum, því ekki fá þau að fara upp á Akranes, aumingjarnir". Hann Tómas, sem fann einu sinni tíeyr-

2. Árgangur 1904, 2. Tölublað, Blaðsíða 8

Jeg segi eiginlega fátt, og sízt um það hvað mjer þykir skemtilegt hjerna. “ „Það er óyndi í þjer núna fyrsta sprettinn auminginn, en það lagast, hjer er margt

18. árgangur 1904, 36. tölublað, Blaðsíða 141

Þvert. á móti: Af því að vér værum fátækir og fámennir þá hefðum vér ekki ráð á því að verða Jíka vesalmenni og aumingjar og skríða fyrir öðrum.

10. árgangur 1904, 2. tölublað, Blaðsíða 145

Af vönuðum aumingjum vóru 1901: 255 blindir, 66 daufdumbir, 84 fábjánar, 133 vitfirringar og 94 holdsveikir.

1. Árgangur 1904, 7. Tölublað, Kápa II

Þeir gömlu er sagl að þekki þar, hvað þéni bænum til nytsemdar og' að þeim nýju sé engin bót, þeir aumingjar viti’ ekki hót.