19. árgangur 1905, 21. tölublað, Blaðsíða 83

Sendiboðar komu, og fóru, og i dögun sást liðs- flokkur halda lít úr borginni, og stefndu til fjalla.

7. árgangur 1905, 11. tölublað, Blaðsíða 85

Og það er sorg- legur trassaskapur af góðum búmönn- um, að þeir skuli með ánægju horfa á hross sín og annara í þessum litla,

3. árgangur 1904-1905, 12. tölublað, Blaðsíða 5

Dað er óhætt að sCgja, að aldrei hefir nokkurt mannslát í J>essari bygð íslend- inga valdið meiri sorg og söknuði en það sem hér er um að ræða.

3. árgangur 1905, 44. tölublað, Blaðsíða 175

Og söngur hennar ómar svo blitt, svo rauna- blítt, sem búi sorg i hverju minsta hljóði; hver tónn er djúp af löngun, sem töfrar eyr- að þýtt, og titrar bæði

12. Aarg. 1905, 2. nummar, Blaðsíða 1

So så eg hann eina fer8 aftur; men tå så eg til mfna storu sorg, at hann hev8i fingiQ list til ta9 »våta slagi5«, ti glas ettur glas stoytti hann i seg av bren

6. árgangur 1905, 25. tölublað, Blaðsíða 209

Það fyrst, að gleðin glóir helzt d tárum og gæfan kostar bœði sorg og strið.

11. Árgangur 1905, 11. Tölublað, Blaðsíða 16

Að sorg hennar var ekki eins áköf og mannsins, kom af því, að hún fann, að hún fengi bráðlega að sjá Lenu; það huggaði hana og h'ughreysti. Og það varð.

11. Árgangur 1905, 11. Tölublað, Blaðsíða 17

En smátt og smátt var eins og hann næði sér, og' þá greip hann svo ógnarlega djúp sorg, að áhorfendurnir, hlutu að snúa sér undan.

8. árgangur 1905-1906, 2. tölublað, Blaðsíða 34

Hann stanzaði og svipur hans varð þeim ráð- gáta,—Var það sorg, vonbrigði ?

8. Árgangur 1905, 8. Tölublað, Blaðsíða 58

Júda segir þá: „Ef Benjamín kemur ekki heim með okkur, þá deyr faðir ókkar áf sorg.