81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 300

Þau stigu mót dögun upp hæðir og hlíð þau hoppuðu á ásum og klettum, þau titruðu um dalina og drögin : þau dróttkvæðu Norðmanna slögin.

81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 331

Enn verra er fráfall Baldrs (31. og 32. v.), sem hún talar svo fallega um, einkum sorg móður hans.

81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 129

Með dögun vorum við aftur komin til ferða og ókum út af •suðurhliði staðarins, eru þar á landsíðuna hengibjörg ntikil, en •sjávarmegin, eður til hægri handar þá

81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 51

En þrátt fyrir sorg og fátækt heldur hann áfram að mála ódauðleg listavei-k, sem ná út yfir rúm og tírna.

81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 17

Ný-Lamarckinga greinir á um það hvort meira sé vert 'um þær breytingar sem meðvitund er samfara eða hinar sem verða meðvitundarlaust: Ameríkumaðurinn Cope og

81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 18

kenning Lamarcks)r en korni þó ekki til greina urn franrleiðslu nýrra tegunda (kenning andstæðinga Lamareks), eða enn, hvort náttúru- valið, þó það leiði af sér ný

81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 384

. — Þá er og verkmannafélagsskapurinn hér í Reykjavík ný hreifing, sem sjálfsagt á fyrir sér að magnast eftir því sem tímar liða.

81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 337

Fyrst og fremst kemur ný jörð upp úr djúpinu, eins og forðum, þegar Borssynir lyftu henni upp (4. v.); hver valdi því nú, stendur ekki, og er svo að sjá sem eitt

81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 96

Ný uppreisn í eynni Cuba. Myrtur konsúll Bandaríkja- manna í San Jago.

81. árgangur 1907, Megintexti, Blaðsíða 203

nu'nningin hly •og meujarnar stærri en oss dreymdi um ; vér berum á höndum oss, huganum í, hvert hollustu verk, sem vér geymdum; þá yngist hver vinsemd og velgerð á ný