Norðurland - 24. desember 1915
15. árgangur 1915, 50. tölublað, Blaðsíða 163
búa til stöðuvatn úr blóði og gori, kvista af mönnum hendur og fætur, án allra gagnsmuna fyrir nokk- urn lifandi mann, en foreldrar, konur og börn deyja úr sorg
Norðurland - 20. júlí 1917
17. árgangur 1917, 27. tölublað, Blaðsíða 111
Hpr mpfl sendi eg ^eim Seyðfirð_ I ICl UICV/ ingUm sem tóku þátt í sorg minni í vetur og aðstoðuðu mig á ýrasan hátt við fráfall mannsins míns Gunnlaugs Kristjánssonar
Norðurland - 04. mars 1916
16. árgangur 1916, 9. tölublað, Blaðsíða 33
Þvi jólastjarnan helg og há, Hún hylur sig i dr; hún þoldi ei heimsins sorg að sjá og sökk l blóð og tár. Þú blinda veröld!
Norðurland - 04. september 1915
15. árgangur 1915, 32. tölublað, Blaðsíða 102
Er vörgyðjan Ijúfa með Ijósar brár iitur úr sólgullnu heíði: hvað binda nú margir um seingróið sár\ af sorg þrútnar faðmurinn breiði.
Norðurland - 21. september 1912
12. árgangur 1912, 40. tölublað, Blaðsíða 154
Þær bjuggu hver í st'nu húsi Ný- lega myrti hann aðra konu sína og barn hennar í herbergi þeirra, læsti herberginu og sótti síðan hina og börn hennar og fór
Norðurland - 09. nóvember 1912
12. árgangur 1912, 48. tölublað, Blaðsíða 182
samræmi við aðal-stefnu blaðsins, sem berst fyrir heiðri og sjálfstæði þjóðarinnar, að gerast jafnframt málsvari ólöghlýðni og siðspillingar, eins og greinin »Ný
Norðurland - 28. febrúar 1917
17. árgangur 1917, 7. tölublað, Blaðsíða 26
Sú hroðasjón má og heita ný, En áð- ur en þessi ófriðarstormur skall yfir þjóðirnar var aem fáir sæi eða Iétist sjá allar þær mill ónir karla, kvenna og barna
Norðurland - 22. nóvember 1913
13. árgangur 1913, 50. tölublað, Blaðsíða 180
Davíð hreppstjóri Jónsson á Kroppi og kona hans urðu fyrir þeirri sorg nýlega að missa efnilegt stúlkubarn nokkuð stálpað.
Norðurland - 18. maí 1912
12. árgangur 1912, 22. tölublað, Blaðsíða 82
Enn fremur þökkum við innilega öllum þeim sem viðstaddir voru jarðarförina eða sýndu hluttekningu sína í sorg okkar á einn eða annan hátt.
Norðurland - 20. júlí 1912
12. árgangur 1912, 31. tölublað, Blaðsíða 118
Hún þráði svo innilega að vera honum samrýnd og taka þátt í hverri smágleði og sorg með honum, en hún náði ekki samhygð hans. Hann skildi hana alls ekki.