11. árgangur 1910, 6. tölublað, Blaðsíða 46

Lotn- ingarlaust tók hann ofan og sagði við Primeau með titrandi rödd: »Þér vitið, að veslings konan mín dó og var grafin fyrir tíu dögun.

24. árgangur 1910, 13.-14. tölublað, Blaðsíða 51

Ný bók. —o— Timarit kaupfélaga og samvinnufélaga.

3. Árgangur 1910, 3.-4. Tölublað, Blaðsíða 15

Hefurðu hugsað þig um, sagði kona nokk- ur og brosti vinalega framan í hið sorg- mædda andlit þess, er stóð frammi fyrir henni.

5. árgangur 1909-1910, 12. tölublað, Blaðsíða 95

— mun sú stund af legi llða, er leysi’ að fullu drómann hlíða, sökkvi hverri sárri þrá í söngva straums að tœrri lá, lyki alt í lífsins sjá; Ijómi inst i sorg

25. árgangur 1910/1911, 5. tölublað, Blaðsíða 159

Jón Þorsteinsson frá Hólmi og kona hans urSu fyrir þeirri sáru sorg aS missa 16.

4. Árgangur 1910, 20. Tölublað, Blaðsíða 155

Kona hans var trúuð og bar hún þessa mæðu með þögulli sorg.

12. árgangur 1909-1910, 9. tölublað, Blaðsíða 227

Sorg, sem ávalt grípur mig, þegar ég bugsa um fólkið okikar; cg þess utan las ég f'leira á milli línanna.

2. Árg., 6. nummar, Blaðsíða 1

Fjende, den, der river Hjærtets bed- ste Baand i Stykker, den, der ubarmhjær- tig knækker et Menneskes Forhaabninger, den, der bringer Mennesker den bitre Sorg

1. árgangur 1909, 13. tölublað, Blaðsíða 1

Þessi brúsi þekti sorg sem ég, hann þekti líka fegurð, eins Og ég, því handfangið á hliðinni er þú sér, oft hefir mitti spannað, líkt og ég.

9. árgangur 1909-1910, 50. tölublað, Blaðsíða 197

. — Fráfall hennar veldur mikilli sorg, ekki eingöngu hjá eptirlifandi manni hennar, præp. hon.