29. árgangur 1915, 1. Tölublað, Blaðsíða 8

vita ailir, sem hafa veitt nokkra eftirtekt því, sem gerist í kringum þá, að fóstur getur náð fullnm þroska, hvað stærð snertir, þó það a& öðru leyti só vanskapað

14. Árgangur 1912, 9.-10. Tölublað, Blaðsíða 34

kannske bráðum«, mælti Vendelín. »Já, mikil Iilessuð guðs mildi væri það«, sögðu nágrannar bans, »ef dreng- urinn sá arna dæi, því bvaða erindi á svona vanskapaður

24. árgangur 1910, 1. Tölublað, Blaðsíða 8

Á stórum svæðum sjást að eins stöku strá, þroskalítil og meira og minna vansköpuð.

4. Árgangur 1914, 4. Tölublað, Blaðsíða 18

Marmara-líkneskin min braut eg í sundur, þau voru vansköpuð; eg hafði ekki veitt því eftirtekt fyr en í dag, er eg sá brjóst þitt og hendur.

6. árgangur 1910, 10. tölublað, Blaðsíða 79

En þegar jeg sje hann fæ jeg tilfinningu af því að kræklaðar, sjálfgóðar, auðfengnar dygðir sjeu nærri eins ómannlegar og viðbjóðslegri heldur en vanskapaðir

87. árgangur 1913, Megintexti, Blaðsíða 256

Young, segir: Beinkröm, vansköpuð hauskúpa, vöðvarýrnun, munn- gallar, ófullkomin tannbygging, ótímabær eili og mannfækkun, þetta eru helztu hnignunareinkenni

8. árgangur 1913-1914, 1. tölublað, Blaðsíða 12

manni fram á, að lengi getur vont versnað. ,,HugsanarugIing“ talaði hann um í fyrra partinum, nú eru það orðnir vanskapningar, eða orðrétt ,,vanhugsaðar og vanskapaðar

34. árgangur 1919, 2. tölublað, Blaðsíða 36

Milli þarfar mannsins og forsjónar Guðs lilýtur að vera algjört samræmi, ella liefir smiðnum illa tekist með smíðisgrip sinn og skaparinn 'befir vanskapað manninn

1. árgangur 1919-1920, 29. tölublað, Blaðsíða 4

skrautlegu áttu að skarta í silki sínu og dýrgrip- um, eta og skemta sér, liggja í hlýjum þægilegum rúmum og sofa vel — án þess að vita nokk- uð um vesalings vansköpuðu

1. Árgangur 1916/1917, 2. Tölublað, Blaðsíða 22

Að sögn væru ]>eir /mislega vanskapaðir, svo sem ]>annig, að sumir ]>eirra hefðu eitt auga í miðju enni, en vitanlega væru sög- ur svolangt að ekki fyllilega