2. Árgangur 1912-1913, 6. Tölublað, Blaðsíða 379

FRÓÐI 379 'pg cf að ættfdlk mitt cr ekki þegar flúið, þíi getum viö f dögun verið komin langt burtu frá öllum þcssum voða og skelfingum.

Árgangur 1913, 677. tölublað, Blaðsíða 2

Hann reikaði vítt um völlu og skóga, barðist við sorg sína, en barðíst sigurvana. Hún hafði komið honum óvörum og hann gat ekki borið af henni banaorð.

7. árgangur 1912-1913, 8. tölublað, Blaðsíða 128

128 BREIÐABLIK ÆFINTÝRIÐ UM FRÚ SORG. Eftir HERMANN SUDERMANN. PA Ð var einhverju sinni móðir, sem gfóður guð hafði gefið son.

2. Árgangur 1912-1913, 4. Tölublað, Blaðsíða 208

Þetta var lýjandi verk 'og undir dögun fór þreytan að taka menn hans tökum. Beverley studdist fram á skfðgarð nokkurn og tók sjer litla hvfld.

19. árgangur 1913, 2. tölublað, Blaðsíða 131

« »Don Júan, þú forherti syndari, kossar þínir voru eitur og ást þín skóp þeim sorg og dauða.

8. árgangur 1913-1914, 5. tölublað, Blaðsíða 66

Fagnar Fjallkona framtaki sona, — dögun dáövona úr draumsœ skáldvona. Bros aö barns hœtti blika um Ijósnœtti henni, er hug grœtti harmurinn siöbœtti.

40. árgangur 1913, 86. tölublað, Blaðsíða 342

Bið eg guð að launa þessu fólki, sem og öllum öðrum, er mýkt hafa sorg mina með samúð og mannelsku. Si%urlau% Helqa Sveinsdóttir.

15. Árgangur 1913, 1.-2. Tölublað, Blaðsíða 1

þegar vér um áramótin áskum glcðilegs ngáirs, þá látum ósk þeirri vcrða samferða þann ásetning, að gcra alt sem vér getum til þess að enginn þurfi að verða fgrir sorg

7. Árgangur 1913, 20. Tölublað, Blaðsíða 153

Frelsari vor var óþreytandi í því að vinna verk síns himneska föður. »Og árla, löngu fyrir dögun, fór hann á fælur og gekk út, fór á ó- bygðan slað og baðst

87. árgangur 1913, Megintexti, Blaðsíða 360

öllu sínu lífi fram fyrir múgann sem traðkar draumana hans niður í sorpið; að eins einu fleygir hann aldrei fyrir mennina, sinni eigin instu, djúpu ógæfu- sorg