5. árgangur 1915, 186. tölublað, Blaðsíða 3

Slíkur boðskapur yrði aðein; ti þcss, að vekja hjá honum sorg og sárau kvíða.

5. árgangur 1915, 354. tölublað, Blaðsíða 4

Mun það gleðja gefendurna að heyra, að í hinni sáru sorg hennar yfir sonarmissinum, hefir þessi hlut- tekning íslenskra vina hans veriö henni mikil huggun.

5. árgangur 1915, 142. tölublað, Blaðsíða 3

« »Já, og ef til vill ennþá sorg- legri*, sagði eg, en svo eg núsnúi mér að þér sjálfum, þá segir þú að þú hafir sjálfur orðið fyrir árás af þessutn óvín.«

5. árgangur 1915, 203. tölublað, Blaðsíða 3

Röddin var varla heyranleg og ólýsanleg sorg gagn- tók hjarta unga mannsins, þegar hann sá, hve örðugt hún átti með að tala. »f litla skríninu — í hinu her-

5. árgangur 1915, 146. tölublað, Blaðsíða 3

Eg hef altaf verið sorg- bitin og niðurbeygð síðan barnið okkar dó, en þenna dag fanst mér sem eg væri glöð — það var svo ánægjulegt, að sjá Arthur aftur, eins

5. árgangur 1915, 1360. tölublað, Blaðsíða 3

Djúpa sorg og örvænting varað •esa á andlitum foreldranna, og læknirinn var hljóður og alvarlegur.

5. árgangur 1915, 1330. tölublað, Blaðsíða 2

: »Nei, sko, litla karl- inn I —Sko, hann Sigga litla 1« — Hann leit upp allra snöggvast, svo drap hann höfði, og sæirðu þá andlit hans, voru rúnir dýpstu sorg

5. árgangur 1915, 1359. tölublað, Blaðsíða 1

Sorg- Iegt, aö hann skuli vera að leggja slíkar pindingar á sig, úr því að j hann »tekur það svo sárt«, sem hann segir. Eg get trúað því, að G.

5. árgangur 1915, 1350. tölublað, Blaðsíða 4

Sem hljómar, er liðu’ um hallir og torg, með hljóðfæra samstilta kliðinn, sem ljósbrot af tárum, frá liðinni sorg, sem lágnættisdraumar, um friðinn.

5. árgangur 1915, 137. tölublað, Blaðsíða 1

Það er sorg- legt, að sjá myndarleg stórhýsi brenna í »hjarta bæjarins«, en þau rísa upp aftur, og þá vonandi úr, s t e i n i, því að það var eitt af þvf, sem