1. árgangur 1916-1917, 88. tölublað, Blaðsíða 1

Einstaklingarnir fá margar harmafregnir, sorg- in er á ferð 1' dökkum klæðum, sjúkdómar eyða lífsþreki, og frá þvr á jólum í fyrra herir gröf- um fjölgað í kirkjugarðinum

9. Árg., 1. nummar, Blaðsíða 2

Krossurin minnir á, at »hesin heimur liggur í ti ónda« (i.Jóhs. 5, ig); hann talar um ta synd og sorg og neyð og pínu og myrkur, ið liggur yvir mannalivinum.

1. árgangur 1916-1917, 14. tölublað, Blaðsíða 4

En jafnframt því sem örend hræ meiningarlausra flokka hverfa aft- ur heim til þess jarðvegs sem þeir eru sprottnir af — kemur dögun af nýrri sannfœring yfir

2. Árgangur 1916-1917, 1.-2. Tölublað, Blaðsíða 88

Ijósri brá ég burtu tárin kysti, blíðri meyju fast ég þrýsti að barmi; hægt ég grét, en harmaði ekki lengur, hvarm ég vætti sælum gleðitárum; brjóst mitt eigi sorg

16. árgangur 1916, 59. tölublað, Blaðsíða 216

I — Einar haíði farið á- leiðis til þings á »íslandi« á dögun- um, þegar þingmennirnir fóru, og því sennilega verið þá búinn að fá loforð »Þversum« fyrir þvf

2. árgangur 1916, 34. tölublað, Blaðsíða 107

Bara að það verði nú ekki »óegta« kol eins og á dögun- um, svo að hann geti sparað »Kol og salt« ómakið að panta handa sér.

5. Árgangur 1916, 1. Tölublað, Blaðsíða 11

Er hér ekkert rúm sem ég get fengið að sofa i, því ég verð að leggja at stað i dögun, því sá sem er i þjónustu Sala-

2. Árgangur 1916-1917, 1.-2. Tölublað, Blaðsíða 177

IOUNN] Sálarfræði og andatrú. 177 Til guðs, til guðs með sorg og sár og söknuð þessa kífs.

2. Árgangur 1916, 2. Tölublað, Blaðsíða 42

Eg vildi vera einn með sorg mina og gekk þvi afsíðis — upp á Sjónarhól; — af honum mátti sjá yfir allan Almannaflöt. En nú brá undarlega við. Það var 42

3. árg., 1915-16, 273. tölublað, Blaðsíða 2

Það er aðeins um- hugsunin um sorg þína sem hryggir mig.