2. árgangur 1919-1920, 30. tölublað, Blaðsíða 5

TTeld eg því, að óhætt sé að leggja þessa till. fyrir óðal, því hún mP al<*rei verða tií hagnaðar, lielduv þvert á móti.

33. árg. 1918-1919, 15. tölublað, Blaðsíða 2

HvaS landbúnaSar svæSi Ir- lands snertir, bænduma írsku og landeigendur, þá hefir þjóSin ald- rei áSur þekt aSra eins daga.

33. árg. 1918-1919, 34. tölublað, Blaðsíða 7

ViS þurftum ald- rei aS inna af hendi aSrar eins blóSfórnir, eins og þeir nú í styrj- öldinni.

32. árgangur 1919, 17. tölublað, Blaðsíða 4

það. pes,s vegna hafa þeir með atkvæðagreiÓsíu á al- mennum málfundum um þetta atriði tv-ivegis játað >gig sam- þykka s-tefnu minnisvarðafélags- in-s; að rei-stur

14. árgangur 1919, 44. tölublað, Blaðsíða 2

Evrópa getur ald- rei verið örugg og föst, nema Þýska- land sje það, og Stóra-Bretland getur ÆÍdrei verið það, meðan alt er öfugt og öndvert á næstu grösum.

2. árgangur 1919-1920, 1. tölublað, Blaðsíða 6

Eg hefi ald- rei séð þig né nokkurn ykkar rit- stjóranna hér í landi, en þó finst mér eg eigi þig að traustum og trúum vini,- Ilvernig stendur á þ\Tt Er það

33. árg. 1918-1919, 45. tölublað, Blaðsíða 3

Undir einum lága við- MinnismerkiS sem rei«t verSur, hlýtur annaShvort aS vera stein- varSi eSa þá líknarstofnun ein- hverrar tegundar, helguS minn- ingu hinna

32. árgangur 1919, 29. tölublað, Blaðsíða 7

.” — Ald- rei hefir verið stærri þörf en ný á þessum myrku og skelfilegu tím- um, að íhuga orð guðs, fyrir þá, er hafa valið sér þá stöðu að vera hirðarar;