9. árgangur 1919, 325. tölublað, Blaðsíða 3

Hún var svipljót og vansköpuð. ]?að var óinögulegt að segja, í hverju vanskapnað- urinn lá.

34. árgangur 1919, 2. tölublað, Blaðsíða 36

Milli þarfar mannsins og forsjónar Guðs lilýtur að vera algjört samræmi, ella liefir smiðnum illa tekist með smíðisgrip sinn og skaparinn 'befir vanskapað manninn

1. árgangur 1919-1920, 29. tölublað, Blaðsíða 4

skrautlegu áttu að skarta í silki sínu og dýrgrip- um, eta og skemta sér, liggja í hlýjum þægilegum rúmum og sofa vel — án þess að vita nokk- uð um vesalings vansköpuðu

6. árg., 1918-19, 274. tölublað, Blaðsíða 3

Hann hafði lagt sérstaka áherzlu á síðasta orðið, og nú vorkendi hann þessari veslings vansköpuðu stúlku, sem átti það fyrir sér að sjá gæfuna fjara út, þá gæfu

6. árg., 1918-19, 187. tölublað, Blaðsíða 4

Falleg telpa — ekki vansköpuð? — Nei, það var drengur. — Hann Iiélt niðri í sér andvarpi um leið og hann sagði þetta.

6. árg., 1918-19, 299. tölublað, Blaðsíða 3

Hún unni hinni vansköpuðu fóstursystui' minni.

14. árgangur 1919, 2. tölublað, Blaðsíða 5

Það, sem nú er í hreyfingu framundan, sýnist ef til vill rniklu hrikalegra og vanskapaðra en það er i raun og veru, og sýnir sig að vera, þegar við nálgumst

6. árg., 1918-19, 284. tölublað, Blaðsíða 3

Hún sat liljóð eins og myndastytta, og starði .1 veslings vansköpuðu stúlkuna eins og strangur dómari, sem ætlar að fara að kveða upp dóm sinn.

6. árg., 1918-19, 273. tölublað, Blaðsíða 3

Hann leit vingjarnlega niður á þes'sa undarlegu veru, og það milduðust karl- mannlegu drættirnir í andliti hans, er hann sá hvað hún var vansköpuð og vandræðaleg

6. árg., 1918-19, 285. tölublað, Blaðsíða 3

V eslings, vanskapaða stúlkan fann þegar kina hræðilegu hyrgði leggj ast á sig eftir það sem hún hafði unnið.