Lesbók Morgunblaðsins - 22. júlí 1928
3. árgangur 1928, 29. tölublað, Blaðsíða 126
í dögun kom lest frá New York með þingmennina tvo. Og klukkan 7 var vantraustið borið fram, þar sem Stulzer var sakaður um sitt hvað.
Lesbók Morgunblaðsins - 09. maí 1926
1. árgangur 1925 - 1926, Tölublað, Blaðsíða 6
— Hvernig kemst fátæka fólk- ið af hjer í borginni, spurði jeg einn ve]motinn_borgara á dögun- um, verkamenn yðar og verslun- arfóik. Hann ypti öilum.
Lesbók Morgunblaðsins - 24. desember 1928
3. árgangur 1928, 50. tölublað - Jólablað, Blaðsíða 400
Þín ást var endurskírð í allra sorg og hrygð. Nú Ijómar drottins dýrð af dauðans beittu sigð. Á jörð, á himna og höf er heilög speki skráð.
Lesbók Morgunblaðsins - 30. september 1928
3. árgangur 1928, 39. tölublað, Blaðsíða 312
Hjarta vort er hörpu svipað, hörpu tveimur strengjum meður: í öðrum gleði-hlátur heyrist, í hinum sorg með gráti kveður.
Lesbók Morgunblaðsins - 27. nóvember 1927
2. árgangur 1927, 47. tölublað, Blaðsíða 374
Ungum var rnjer sagt, að þar engin þektist sorg, að altaf væri glatt þar á hjalla.
Lesbók Morgunblaðsins - 29. september 1929
4. árgangur 1929, 39. tölublað, Blaðsíða 309
Harmr verðr í höllu ok í hreysi sorg, kvein í koti kyrð á strætum þá er dróttir dýrsta móður sútum vafða í sölum vita.
Lesbók Morgunblaðsins - 29. júlí 1928
3. árgangur 1928, 30. tölublað, Blaðsíða 237
dularfulla dimma þögnin vefur, er dauða lífga, gleymda kalla fram í huga manns; þau augnablikin draumasæl,' er allur heimur sefur, — — þið óð minn lesið, þrunginn sorg
Lesbók Morgunblaðsins - 13. maí 1928
3. árgangur 1928, 19. tölublað, Blaðsíða 150
En Chaumoix var nú með allan hugann við hið eina mikla sorg- aratvik, sem honum hafði mætt á lífsleifiinni, og mælti: — Daginn, seni faðir minn sálugi var jarðað
Lesbók Morgunblaðsins - 02. desember 1928
3. árgangur 1928, 48. tölublað, Blaðsíða 380
Yfir flestunx þeirra hvílir sól og sumar, glens og gleði — en innan um má þó heyra' sökn- uð, sorg og þrá.
Lesbók Morgunblaðsins - 13. maí 1928
3. árgangur 1928, 19. tölublað, Blaðsíða 152
Aðeins eitt nafn var eftir, svart og óhreyft, innan urn rauðu sorg- arst/rykin, aðeins einn diskur var eftir á blómskreyttu veisluborð- inu við hliðina á disk