1. árgangur 1929, 1. tölublað, Blaðsíða 96

Eins og laufin falla af trjánum og dreifast víðsvegar á haustin, svo hverfur manninum sorg, glaðværð og sársauki, þegar bann liefir höndl- að frelsi og fullsælu

21. Árgangur 1927, 5.-6. Tölublað, Blaðsíða 33

Trúin, sem vex, þekkist á hinni sönnu sorg og sársauka, hún finnur til, þegar mælt er á móti hinu hei- Iaga, og hún finnur til, þegar hún sjer hinar litlu framfarir

8. árgangur 1926, 3. tölublað, Blaðsíða 42

Alt þetta virt- ist líkt löngum draumi, sæla hlandin sorg.

35. árgangur 1920, 8. og 9. tölublað, Blaðsíða 272

AS sönnu er hú» ekki ný, hún var til á dögum gamla testamentisins. En stríSi® gaf henni byr undir báSa vængi.

42. árgangur 1927, 2. tölublað, Blaðsíða 51

svo, á þann ‘hátt, sem ímyndunaraflið þarf a'S hjálpa manni aS gera sér grein fyrir, berast þessar hræringar til heilans þannig, aS þar kemur hugsunin fram á ný

42. árgangur 1929, 36. tölublað, Blaðsíða 3

Ef til vill er hann nú á ferðalagi á ný við lilið móður sinnar, um grængresishagana, vest- ur við fjöllin?

10. Árgangur 1928, 1. Tölublað, Blaðsíða 153

Við þennan brunninn þyrstur dvel ég þar mun ég nýja krafta fl, í þessi inn mig fylgsnin fel ég fargar engin sorg mér þá.

1. árgangur 1922, 1. tölublað, Blaðsíða 40

Rjett á eft- ir stundi hún við: „Páll, jeg hefi samt orðið fyrir sorg í öllum þessum fögnuði". „Sorg — Lilja — hvað getur það verið?“ „Já, hugsaðu þjer!

43. árgangur 1928, 3. tölublað, Blaðsíða 68

IJeimurinn er fullur af sorg, Hvarvetna er söknuð- ur og straumar heitra tára. Móðirin grætur barnið sitt. Yinur sáknar vinar.

39. árgangur 1926, 50. tölublað, Blaðsíða 4

Já, öll æfi mannsins er margföld sorg, tár og erfiði.