1. árgangur 1921, 4. Tölublað, Blaðsíða 30

Þau voru öll krjúpandi á gólfinu og voru að fela föðurnum á himnum þessa sorg sína, sögðu honum frá, hvað »pabbi« væri sjúkur og báðu svo innilega að lofa sér

27. árgangur 1921, 5.-6. tölublað, Blaðsíða 300

(Passíusálmar). »Það ferst með sorg, sem fæst með synd«. »Bezt er að hætta hverjum leik, þá hæst fram fer«. (Kvæði).

7. Árgangur 1921, 7. Tölublað, Blaðsíða 87

Og myndi ekki vera minna til af fátækt, sorg, hatri og eymd, ef við værum komin svolítið lengra í skóla fórnfýsinnar? Eg held það — nei, ég^veit það.

3. Árgangur 1920/1921, 5. Tölublað, Blaðsíða 33

Oss finst oft, að nú sé nóg komið, en þá kemur máske óvænt sorg, óvænt reynsla, og vér ætlum því nær að hniga niður undir henni.

1. Árgangur 1919-1921, 9. Tölublað, Blaðsíða 33

Var sorg- legt, að þar skyldu ekki raæta allir félagar stúkunnar, þvi margt gálu þeir lært af ræðunum, t. d. um Spánarvínið og framtið vor templara.

34. árgangur 1921, 3. tölublað, Blaðsíða 7

Kvöldhúm eða dögun? pannig er hver ný kynslóð spurð—og ekki sizt nú.

2. árgangur 1921, 70. tölublað, Blaðsíða 4

í dögun, þremur dögum eftir hýðinguna, sáust snjó- hvít segl Jessie blika við hafsbrún.

2. árgangur 1921, 229. tölublað, Blaðsíða 2

Hér hafa Ifka aðrir ckið áður, og eg man eftir vagni, sem eitt sinn ók hér um f dögun.

5. árgangur 1921, 2. tölublað, Blaðsíða 8

Jósep Blöndal og kona hans hafa orðið fyrir þeirri sorg að missa yngsta barn sitt, stúlku tæplega ársgamla, hún hét Lára Margrét Kristín.

5. árgangur 1921, 43. tölublað, Blaðsíða 123

Að halda í dögun sitt hvíldarkveld var hirðvenja þeirra og gleði.