17. Árgangur 1923, 25.-26. Tölublað, Blaðsíða 193

B J A R M I 193 veg steinhissa, og bjargaði mjer. Hann þerraði af mjer með feldinum sínum og bar mig út í sólskinið, svo mjer hlýnaði.

17. Árgangur 1923, 25.-26. Tölublað, Blaðsíða 195

B J A R M I 195 Allir þorpsbúar voru kallaðir sam- an og spurðir, hvort þar væru nokkrir aðkomandi? Jú, hingað væru nýlega komnir ókunnugir menn.

17. Árgangur 1923, 25.-26. Tölublað, Blaðsíða 199

B J A R M I 199 byggir þú okkur hús hjerna; jeg bý til matinn og okkur mun líða ágæt- lega. Og jeg hefi svo margt að segja þjer og mikið að kenna þjer«.

17. Árgangur 1923, 17.-18. Tölublað, Blaðsíða 136

136 B J A H M I og þerraði tár, sem tóku að renna ofan kinnar hennar. »Reynið þjer að vera róleg,« sagði Gróa. »Það er ekki annað en jeg gjöri aðra tilraun

17. Árgangur 1923, 17.-18. Tölublað, Blaðsíða 139

B J A R M 1 139 »Gjörðu hvað þjer gott þykir, Grím- ur 8æll,« sagði hún ertnislega. »En vita máttu að hefndin kemur, hefnd- in hans, sem ekki lætur að sjer

17. Árgangur 1923, 17.-18. Tölublað, Blaðsíða 140

140 B JA HM I af að alt heiövirt fólk taki hönduro saman gegn honum.

17. Árgangur 1923, 19.-20. Tölublað, Blaðsíða 150

150 B J A R M I dagana fyrir Helgu, frá því er þær hittust seinast. Hins vegar sagði hún Helgu hið helsta sem hafði borið til tíðinda.

17. Árgangur 1923, 19.-20. Tölublað, Blaðsíða 151

B J A R M 1 151 vóiu henni að mestu leyti ókunn, en nú komst hún að raun um að búið var selt sem þrotabú, sá Helga því engin tiltök á að skifta sjer frek-

17. Árgangur 1923, 1.-2. Tölublað, Blaðsíða 5

B JARMÍ 5 II. En á heimilum vorum veröur slík nýöld með nýju ári að hefjast.

17. Árgangur 1923, 5.-6. Tölublað, Blaðsíða 44

44 B J A R M I r----------------------------------^ Hvaðanæfa.