39. árg. 1924-1925, 5. tölublað, Blaðsíða 8

Sigfús Pálsson, 488 Toronto j St. hér í bæ, varð fyrir þeirri sorg í' gærkvöldi aö missa konu sína Sig- ríöi, eftir langvarandi sjúkdóm.

39. árg. 1924-1925, 4. tölublað, Blaðsíða 6

Róm- urinn var Iágur og viðkvæmur, og það virtist hug- hreysta hina deyjandí konu, sem var svo sorg- þrungin í augunum, að það skar Giles í hjartað.

38. árg. 1923-1924, 27. tölublað, Blaðsíða 8

Þurfum við ekki að læra að kannast við að drottnunargimi, stórmenska og peningafíkn leiða oft af sér þær hörmungar og sorg sem aldrei er þætt í þessu lífi.

38. árg. 1923-1924, 29. tölublað, Blaðsíða 5

Ann- ars má vitna til þess sem ritað var um hæliismálið 1912—14, og sannar það bezt, að hugmyndin var þá ný til komin, en ekki 6 ára gömul.

38. árg. 1923-1924, 42. tölublað, Blaðsíða 6

Vagninn, sem hann hafði sent eftir, kom nú fram og ökumaður var Giles sjálfur, með einlæga sorg og söknuð uppmálað á sínu heiðarlega andliti.

38. árg. 1923-1924, 48. tölublað, Blaðsíða 6

“Nú er von á föður mínum heim, — eg er ný- búin að frétta af honum, — og svo bíð eg hans heima fyrir.

38. árg. 1923-1924, 49. tölublað, Blaðsíða 6

“Já,” sagði Darrel og stundi á ný. Aðkomumaðurinn hugsaði sig um, “það var harðsótt”, sagði hann alvarlegur.

38. árg. 1923-1924, 28. tölublað, Blaðsíða 2

Varð hann þar fyrir einni þyngstu sorg, sem nokkrum manni getur í hlut fallið. — Hjónaband þeirra hafði verið hið ástríkasta — og börnin mlóðuriaus.

38. árg. 1923-1924, 22. tölublað, Blaðsíða 3

Atriðin þar, sem Björn grætur út sorg sína, þar sem Borga fer inn í her- bergi sonar síns, komandi þaðan út, til þess að slengja sér aftur út í Venjulegar framkvæmdir

38. árg. 1923-1924, 24. tölublað, Blaðsíða 1

steinar tala Þinn er hjartastrengur stiltur Við strengi fslaiuls fjalls og dala- Vegíarandi hlustar hljóður Hér er þögnin ein að tala iSögutungu sagnarnóður Sorg