38. árg. 1923-1924, 45. tölublað, Side 1

Sólveig var mannvænleg, fjörug og velgefin; er því sorg foreldranna sár, og stórt skarð höggið í þeirra efnilega barnahóp.

39. árg. 1924-1925, 8. tölublað, Side 5

konur og unnustur myndir ástvina sinna; bræður og systur myndir bræðra sinna, og vinir myndir vina sinna — geyma þær í svörtum sorg.

38. árg. 1923-1924, 42. tölublað, Side 7

Þar sáu þeir klaustrin sín rísa á ný, friðsæla bústaði, sem sól guðs vermdi og himininn einn hvplfdist yfir.

39. árg. 1924-1925, 3. tölublað, Side 1

Jakob Kristjánsson, að 788 Ing- ersoll stræti hér í borginni, urðu fyrir þeirri þungu sorg, síðastliöið þriðjudagskvöld, að missa dóttur sína sex ára gamla,

38. árg. 1923-1924, 16. tölublað, Side 6

I öllu falli mundi Margrét sakna hans, þegar hann væri dáinn; ein manneskja yrði þó til að leggja blóm á gröf hans af einlægri sorg.

39. árg. 1924-1925, 5. tölublað, Side 6

Hugsanirnar voru á hraðri ferð gegnum heil ann á honum, og hann tók á ný mögru og köldu hendina í sína, hlýrri og sterkari.

38. árg. 1923-1924, 43. tölublað, Side 5

Ný bók. Islenzkar Þjóðsögur og Sagnir. Safnað hefir og skráð Sigfús Sig- fússon, er nýkomin út hér í Prent- smiðju Austurlands. Þetta ©r II.

38. árg. 1923-1924, 17. tölublað, Side 6

Og í dögun komu spítalalæknarnir, fölir, þreytulegir og eldri að sjá en þeir voru, út um dyrnar og gengu hægt að lyftivélinni.% Þeir töluðu saman í lágum hljóðuml

39. árg. 1924-1925, 2. tölublað, Side 6

Er ég þá veikur núna sökum þess, að allar stigbreytingar í lielstríði hans geymast í heilanum í mér, eins og augnabliksmyndir, og ég hlýt að sjá þær á ný, af

39. árg. 1924-1925, 12. tölublað, Side 6

Eins fer þér í hjarta að hlýna, þá hefja fer hún geisla sína; mildi hennar mun ei dvína, mæðu léttir, sorg og þrá.