Morgunblaðið - 03. janúar 1924
11. árg., 1923-24, 50. tölublað, Blaðsíða 3
þeirra; t. d. segir það ennfr., Gamla Bíó byrjaði á nýársdag að sýna mynd með þessu nafni, eitt af snildarverkum Ernst Lubitsch og með liua stórfrægu Pola Negri
Sameiningin - 1924
39. árgangur 1924, 8. tölublað, Blaðsíða 240
Þá tók skipstjórinn til máls: “Eg hefi fullyrt, að mætasti maðurinn, sem eg hefi þekt, væri Negri; við þessa staðhæfingu mína stend eg fastur.
Eimreiðin - 1924
30. Árgangur 1924, 4-5. Hefti, Blaðsíða 261
Þessir andlits- ^raettir, er eg hef talið upp, gefa nú Mongólaandlitinu sinn e>nkennilega svip og má einnig, þótt í minna mæli sé, rekja í andlitsfalli Negra.
17. júní - 1924
2. árgangur 1924/1925, 3. tölublað, Blaðsíða 41
, blaðamenn, málafærslu- menn og ótal margir ritarar, lirað- ritarar og skrifstofumenn eru mestur hluti íbúanna — samt má ekki gleyma yfir hundrað þúsund Negrum
Eimreiðin - 1924
30. Árgangur 1924, 4-5. Hefti, Blaðsíða 254
at- hygli yðar að efni, sem íhugulir menn hafa gefið gaum síðan í fyrndinni — spurningunni um það, hvernig mannkynið hefur greinst í svo ólíkar kvíslir sem Negra
Heimir : söngmálablað - 1924
2. Árgangur 1924, 2. Tölublað, Blaðsíða 21
negrar, stíga dans eftir bumbuslætti, og sennilega er hljóðfallið byrjun tónlistar- innar.
Sameiningin - 1924
39. árgangur 1924, 8. tölublað, Blaðsíða 241
‘Þá er eg maður- inn, sem þú þarfnast/ sagöi hann góðlátlega, með þeim hreim orð- anna, er Suðurrikja Negrar ávalt eru einkendir með.
Eimreiðin - 1924
30. Árgangur 1924, 1-2. Hefti, Blaðsíða 101
Hann hét Pirsant, gulur á hörund, rangeygður og með nef eins og á negra. Pirsant hinn rangeygði hafði margt séð um dagana og getið sér til um margt.
Eimreiðin - 1924
30. Árgangur 1924, 4-5. Hefti, Blaðsíða 262
heitinn reyndi að gera grein fyrir því, a^ Malajum svipar til orangs, með því að halda fram, að ættar- skyldleiki væri á milli; af líkum ástæðum rakti hann Negra
Eimreiðin - 1924
30. Árgangur 1924, 4-5. Hefti, Blaðsíða 257
Er vér berum saman hriú aðalkyn mannanna — Negra, Mongóla og Kákasusmann eða Evrópumann — þá ber hinn síðast taldi með sér, að he'ladingullinn má sín meira hjá