Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 1 - 2. blað, Blaðsíða 6
Það er oröin sann- færing mín, að ef vel væri, þyrfti verkahringur spitalalæknisins á Akur- eyri helst að vera a 11 u r N or ö 1 e n d i n ga f j ó rfðun gu, r
Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 8. blað, Blaðsíða 123
Ef maður nú skoðar p 1 e u r i t yfirleitt sem p r i m æ r s ý k i n g u, er oftlega leiöi af sér þá hættulegri secundær- og tertiaár-sýkingu (þ. e. adenitis,
Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 11 - 12. blað, Blaðsíða 187
LÆKNABLAÐIÐ 187 sömulei'öis j a f n h 1 i 8 a p n e u m o t h o r a x - m e 8 f e r 8, einkanlega ef samvöxtur er milli basis lungans og þindarinnar.
Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 3. blað, Blaðsíða 42
ÞaS s k a 1 s k i 1 y r 5 i f y r i r a 5 k a n, d i d a t- ar fái embætti, aS þeir hafi fuLlan túrnus, eSa mentun sem því samsvarar annarsstaSar aS. — Eg vek
Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 9 - 10. blað, Blaðsíða 154
Ritstjórn Lbl. leyf'Si mér aS lesa framanritaSa grein J ó n a s a r lækn- is KrÞstjánssonar áSur en hún var prentuS, og ætla eg því a'S fara nokkrum orSum um þa'S
Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 9 - 10. blað, Blaðsíða 143
Þar á móti heldur H e u b n e r því fram, að gullið sjálft sé kapillæreitur, verki lamandi á háræðar.
Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 1 - 2. blað, Blaðsíða 29
LÆKNABLAÐIÐ 29 sem kruföi, hefir aS eins lýst yfir því, aö heili skáldsins væri „u n e p i é c e u n i q u e“, hvaö snerti fjölda og stærö á gyri cerebr. — (
Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 4. blað, Blaðsíða 68
Hann hefir rekiö sig á 5 slíka maga viö rúmlega 100 operationir, og ann- ar rússneskur skurðlæknir F e d o r 0 w, hefir fundiö þaö sarna í 5% af yfir 600 sjúkl
Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 6 - 7. blað, Blaðsíða 99
T. d. t. coenurus neöst í mjógirni, en t. marginata aö vísu ofan til, en ekki eins ofar- lega og t. ech.
Læknablaðið - 1925
11. árgangur 1925, 9 - 10. blað, Blaðsíða 157
Annar þáttur mannfræöinnar er um upplag manna og a n d 1 e g a e i g i n 1 e i k a. Þeir eru eins breytilegir og ytra gerfiö, og varða ekki minnu.