39. árg. 1924-1925, 19. tölublað, Side 6

Andlitsdrögin voru enn þá fögur — ekkert megnaði að breyta formfegurð andlitsins — en augun, sem höfðu verið blá og ljómandi, voru nú dapurleg af sorg og tárum

40. árg. 1925-1926, 9. tölublað, Side 2

Það er virðingin fyrir sorg- inni og samúðin með henni, sem hefir gleðina.

39. árg. 1924-1925, 48. tölublað, Side 3

Andið hljótt — og hlustið djúpt, hlustið — ótal sálir mæla — igrafir opnast, líða ljúft Ijósir svipir — hjarta gljúpt snertir tvinnuð sorg og sæla.

39. árg. 1924-1925, 41. tölublað, Side 1

NÚMER 41 Canada og Vestur-Indíur hafa ný- lega gert kaupsanining nieð sér, meS gagnkvæmum hlunnindum.

39. árg. 1924-1925, 51. tölublað, Side 5

Er gamall Ný-íslendingur og stóS ekki á sama um, hvern dóm fylgdarmenn mínir feldu á fóstur- jörSina.

40. árg. 1925-1926, 10. tölublað, Side 6

Hin ákafa sorg hafði gert andlit móðurinnar og eldri systranna fölara og alvar- legra, en hún hafði samt ekki eyðilagt allar vonir um lífsánægjuna.

39. árg. 1924-1925, 39. tölublað, Side 6

Þó að hún segði sjálfri sér, að þetta væri afleiðing þreytunnar, var þó hugur hennar þrunginn af þjáandi sorg. Hún sat þannig heila klukkustund.

39. árg. 1924-1925, 22. tölublað, Side 3

Því sorg- | in er einskonar leyniþráður að hjarta guðs; þar sem maðurinn er öðrum megin, en guð hins vegar,—og reyn. ! ir jafnt á báða ! En vanaleg orða.

39. árg. 1924-1925, 41. tölublað, Side 2

Það er þetta rot í huganum, sem allar nýjar hugsanir og öll ný þekking á viö að berjast.

39. árg. 1924-1925, 17. tölublað, Side 6

ist með þig út úr þessu húsi, án þess nokkur verði þess var’ “Eg held ég dæi ef ég sæi hann á ný — ”.