8. árgangur 1927, 299. tölublað, Síða 5

Ný ljóðabók. Signrjón Jónsson: Ljósálfar. Sig'urjón Jónsson er nú orðinn landskunnur fyrrr ritstörf sín.

8. árgangur 1927, 248. tölublað, Síða 2

„Þegar kallið kemur, ' kaupir sig enginn frí.“ Sú kalda hönd ber eins að dyrum hjá ný græðingnum eins og hinum þreytta og ellihruma..

8. árgangur 1927, 237. tölublað, Síða 1

Ég þakka hjartanlega elskn og vírðing, sýnda minningu mannsins míns, Magúsar Einarsonar dýralæknis, og hlýja hluttekning i sorg minni og barnanna.

8. árgangur 1927, 250. tölublað, Síða 4

Sorg og angist ákaft hjartað skar; enginn ve’it, hvrað stórt ég misti þar. Enga stoð ég átti nema hann. Ó, iniitn Jesú, hvað ég sárt til fann!

8. árgangur 1927, 127. tölublað, Síða 3

Hann hefir ný- lega orðið fyrir peirri sorg að missa konuna sína, eins og áð- ur hefir verið sagt frá hér í blaðinu. Frá verltakvennafél. „Frani- sókn“.

8. árgangur 1927, 23. tölublað, Síða 3

„Ekkert segja þau nýtt.“ Hver einasta ný vísa segir eitthvað nýtt.

8. árgangur 1927, 221. tölublað, Síða 2

u Ég beygi höfuð mitt af sorg. Sacoo og Vanzetti eru dánir.

8. árgangur 1927, 57. tölublað, Síða 4

sagði ég, „því a'ð Smfður vaknar um leið og fuglarnir, og við kærum okkur ekki um, að hann fari út urn glugg- ann.“ Ég barði að dyrum á herbergi Smiðs i dögun

8. árgangur 1927, 296. tölublað, Síða 4

En álfabörnum var dillað' dátt; þau drógu gullin sín fram þá nátt, skógargull.“ Kvæði Guðrúnar „í Húsadar hefst þannig': „Nú er sorg í sölum, sólaxeldur falinn

8. árgangur 1927, 299. tölublað, Síða 3

Hún er ör- magna af sorg. Olfhildur gamla tekur á rnóti henni. „Farið!“ segir hún við lækninn. Ot úr augum hennar skin hatur. Hvers vegna?