42. árgangur 1929, 40. tölublað, Blaðsíða 3

V Raubbrystingur: “En er vetrarins kuldi kemur með kvíða og sorg og raun, þá manstu víst eftir okkur með eitthvað í kvæðalaun. ” % Alhr fuglar: “Við hýmum

42. árgangur 1929, 11. tölublað, Blaðsíða 1

X ÚTLAGI Jeg er útlagi’ á erlendri strönd, livort sem auðgar mig gleði’ eða sorg; jeg er faðmvíðra fjallanna bam, ætíð framandi’ í þrönghýstri borg.

42. árgangur 1929, 1. tölublað, Blaðsíða 3

Honurn var það hin nxesta sorg að eiga engan son, sem gæti tekið við iðninni að honum látnum.

42. árgangur 1929, 28. tölublað, Blaðsíða 3

Þií hefir svift þann lífi, sem sorg bar og raun, þenna rjómabolla þú þiggur í laun.” Hlýddi eg í kyrþey á hrundanna tal.

42. árgangur 1929, 39. tölublað, Blaðsíða 6

En eg þarf laug, sfcm sorg og synd úr sálu burtu þvær.

42. árgangur 1929, 46. tölublað, Blaðsíða 5

Eg fisk-* aði ekki sem verst fyrst, á meðan netin voru ný.

42. árgangur 1929, 43. tölublað, Blaðsíða 1

Allir stjórnmálaflokkar hins ný- kosna þings, hafa fullvissað Dou- bergue forseta um það, að sá sé vilji þeirra, að Briand verði fal- in á hendur forusta utanríkismál

42. árgangur 1929, 4. tölublað, Blaðsíða 8

Ástleysi er sorg og synd, svívirðing og myrkur.

42. árgangur 1929, 48. tölublað, Blaðsíða 7

þú ert horfinn að líkams sýn, en sigrihrósandi á sæluláð sálin er flutt fyrir drottins náð Nú er þér horfin sorg og sút, síðasti bjkar tæmdur út, nú ertu laus

42. árgangur 1929, 20. tölublað, Blaðsíða 2

Starfslöngun þeirra vaknar smátt og smátt á ný.