Skírnir - 1939
113. Árgangur 1939, 1. Tölublað, Blaðsíða 172
Yfirlitur heiðarinnar jók hálfri stundu við kvöldið; á sama hátt gat hann seinkað dögun- inni, daprað hádegið, vakið ugg um ófæddar stormhviður og magnað myrkur
Skírnir - 1934
108. Árgangur 1934, 1. Tölublað, Blaðsíða 188
ef yður fyrst í stað að morgni finnst hún fjarri sanni, þá fer nú svo, að þegar þér hafið hreyft höndina um stund eins og hún á venju til, þá streymir fram ný
Skírnir - 1939
113. Árgangur 1939, 1. Tölublað, Blaðsíða 130
Þeir höfðu verið teknir af lífi í dögun.
Skírnir - 1933
107. Árgangur 1933, 1. Tölublað, Blaðsíða 145
Smellin níðvísa gat verið þvílík smán, að heil ætt sæti í sorg þangað til að skáld ættarinnar kváðu nógu napurt níð á móti.
Skírnir - 1936
110. Árgangur 1936, 1. Tölublað, Blaðsíða 64
[Skírnir ing, þessari meðvitund, get eg sagt, hefi eg aldrei glatað, jafnvel ekki á þeim tímum æfinnar, er eg var sorg- mæddastur".
Skírnir - 1936
110. Árgangur 1936, 1. Tölublað, Blaðsíða 207
Sorg (að minnsta kosti tárahneigð), hræðslugirni og pukur, foreldrahvötin, undirgefnin, með- fædd hneigð til óbeitar — þessar hvatir virðast sterkari hjá konum
Skírnir - 1933
107. Árgangur 1933, 1. Tölublað, Blaðsíða 68
Menn skyldu ekki hafa það sér til ánægju að sjá sorg eða tár á Herði gamla formanni! Hann ætlaði allténd að vera sá maður.
Skírnir - 1934
108. Árgangur 1934, 1. Tölublað, Blaðsíða 67
Yfir andliti hans var fáleg, þrjózkukennd ró, eins og hjúp- ur, sem dylur sorg og gleði og hverja ávirðing.
Skírnir - 1934
108. Árgangur 1934, 1. Tölublað, Blaðsíða 79
Þegar þau voru háttuð um kvöldið, lá hann lengi glað- vakandi, og blóðið í honum ólgaði með undarlegri, sorg- blandinni tilhlökkun.
Skírnir - 1939
113. Árgangur 1939, 1. Tölublað, Blaðsíða 18
Frábær er lýsingin á geðhrifum hans, fyrst lamandi sorg, síðan útlausn hins óbærilega spennings í barnslegum, einstæðings gráti, þar sem Ólaf- ur grúfir sig niður
Sýna
niðurstöður á síðu