10. árgangur 1935, 48. tölublað, Blaðsíða 382

Rís í dögun, rjóð af sæng reginfögur meyja. Ýmsar sögur, undir væng, af henni bögur segja. Ver og grundu fægir fjúk, fönn í sundin hleður.

10. árgangur 1935, 38. tölublað, Blaðsíða 299

Fyrir dögun skyldu þeir halda af stað méð hópinn, áleiðis til strandar, þar sem skip frá Arabíu bíða eftir þessum flutningi.

10. árgangur 1935, 47. tölublað, Blaðsíða 369

Hjer koma þeir, sem geta gledi og sorg af guðsmanninum þegið, hinum ríka, hvaðanæfa á Allraáttatorg, ölmusufólk, að hlýða á messu slíka, hjer koma fleiri en

10. árgangur 1935, 12. tölublað, Blaðsíða 92

Ekki vildu þeir þó setjast þar að, heldur gengu þeir alla nótt- ina og voru komnir að landnorð- urhorninu á Strútnum í dögun 27. janúar.

10. árgangur 1935, 40. tölublað, Blaðsíða 315

Við leggjum af stað frá Jo- bannesburg í dögun.

10. árgangur 1935, 42. tölublað, Blaðsíða 235

e Drýpur sorg af dagsins rósum, dimmum fölva á laufið slær, himinn breytir lit og ljósum, lífið nýja strengi fær.

10. árgangur 1935, 22. tölublað, Blaðsíða 170

Anno 1625 þann annan dag Septembris mánaðar um morgun- inn snemma í fyrstu dögun, þá heyrðist fyrst hingað til Þykkva- bæjar dunur og dynkir af því mikla vatns

10. árgangur 1935, 50. tölublað - Jólablað, Blaðsíða 404

Það var sorg- legt að sjá skepnurnar berjast um það að ná andanum. Þetta var náhvalsvaða. Hún hefir hafst of lengi við í ein- hverju æti.

10. árgangur 1935, 15. tölublað, Blaðsíða 113

En tímarnir hafa breyst sorg- lega seinustu árin. Nú er það ekki meira að ferðast til Islands heldur en fara í skemtilegt sumarfrí.

10. árgangur 1935, 38. tölublað, Blaðsíða 300

T7m móður sfna sagði Mark Tvvain: „Hún var vel vaxin og fínbvgð og með stórt hjarta — svo stórt, að það gat rúmað hverja sorg og hverja gleði“.