54. árg. 1939-1940, Aukablað, Síða 9

aldarsögunni, að hin almennu og borgaralegu réttindi lýðræðis- skipulagsins séu upp runnin með Réttinda-yfirlýsingu Frakka — (Déclaration des droits de l’Homme et du

53. árg. 1938-1939, 34. tölublað, Síða 7

öllu fór aftur í land- Það var á stjórnartíð Edwards VII, sem borgarar þessa bæjar ákváðu að reka raforku sína sjálfir og byrjað var á að reisa verið í Pointe du

53. árg. 1938-1939, 18. tölublað, Síða 3

Du- val ábyrgðist mér þá ástúðlega giftingu, samkvæmt fyrirskipun eða reglugerð sinni.

53. árg. 1938-1939, 29. tölublað, Síða 3

Þeir lesa með áfergju um afrek og áræði Liv- ingstons, Stanleys og Du Chaillu. Hvaða undur hefir ekki hin “dökka álfa” fólgin í skauti sínu!

53. árg. 1938-1939, 52. tölublað, Síða 4

Þegar eg í mesta grandleysi kem á pósthúsið með pakka til Danmerkur, hrópar afgreiðslumaðurinn á þrumandi norsku: “Gu’bevare mig vel, er du Dansk- er!”

54. árg. 1939-1940, 8. tölublað, Síða 6

Du- caines og senda hann — sagðir þú ekki heim til þín, Chelsford lávarður?” “Jú, heim til mín,” svaraði lávarðurinn.

53. árg. 1938-1939, 45. tölublað, Síða 6

“Þér eruð viss um það sem þér segið, Du- caine?” sagði hann og sneri sér að mér alt í einu. “Algerlega viss um þetta yðar náð,” svar- aði eg.

53. árg. 1938-1939, 46. tölublað, Síða 6

“Komið hingað og setjist hjá mér, Du- caine,” sagði hann, “nema svo sé, að þér hafið eins og söguhöfundarnir segja, óstjómJega andúð á mér.

53. árg. 1938-1939, 50. tölublað, Síða 6

“Þetta er vissulega ekki neitt örðugt, Du- caine. Eg er að biðja yður að líta á málið eins og eg sé það, og hlíta dómgreind minni. Eg er ráðherra.

53. árg. 1938-1939, 33. tölublað, Síða 3

En harm var Þessi þjóðræknis viðleitni er;ur hans hafði ástæðu til að du]ur 0g virðulegur, en þó vin- gleðjast, fegursta og vænsta mey gjarn]egUr v]g a]]a) sem