Alþýðublaðið - 25. september 1946
26. árgangur 1946, 215. Tölublað, Blaðsíða 4
©g atburðir þeir, sem jgerðust hér í Reykjavík um ssíðustu helgi, mega vissulega vera Reykvíkirrgv'.m og þjóð- inni allri vísbending urn það, Jivers vænta mætti
Alþýðublaðið - 17. júní 1942
23. árgangur 1942, 136. Tölublað, Blaðsíða 5
Það var einnig ágæt vísbending fyrir kafbáta, ef þeir skyldu vera einhvers staðar ná- lægt.
Alþýðublaðið - 10. apríl 1942
23. árgangur 1942, 83. Tölublað, Blaðsíða 4
þessi ummæli Morgunblaðsins, því að ævin- lega, þegar slíkar tilkynningar eru gefnar út, er nokkur hætta á því, að þær verði af almenn- ingi teknar sem vísbending
Alþýðublaðið - 11. febrúar 1948
28. árgangur 1948, 34. Tölublað, Blaðsíða 5
Ef sjóðurinn yxi úr hófi, væri það vísbending um, að lyfjaverðið væri óþarflega hátt og tímabært að lækka það.
Alþýðublaðið - 08. september 1946
26. árgangur 1946, 201. Tölublað, Blaðsíða 4
ameriska ílotadeild, sem ný- lega er komin inn í Miðjarð- arhaf cg ætlar alla leið til Grikklands, eigi að vera Rúss um og leppríkjum þeirr.a nokkur vísbending
Alþýðublaðið - 17. mars 1943
24. árgangur 1943, 58. Tölublað, Blaðsíða 5
Hann hafði séð einhver tákn og stórmerki á himninum, og fullyrti hann að þau hefðu verið vísbending til hans fyrir ægilega synd, sem hann liafði framið.
Alþýðublaðið - 03. apríl 1946
26. árgangur 1946, 77. Tölublað, Blaðsíða 4
Mætti það vera mönnum nokk- ur vísbending um það, hvernig litið er ó hina fyrirskipuðu sam einingu, einnig á hernámssvæði Rússa.
Alþýðublaðið - 10. júní 1941
22. árgangur 1941, 125. Tölublað, Blaðsíða 2
Þetta á víst að vera vísbending til Sjómanna- dagsráðsins um að það sjái svo um, að karlar eins og Garðar Jónsson mæti ekki framar í ræðustól á Sjómannadaginn
Alþýðublaðið - 22. maí 1941
22. árgangur 1941, 121. Tölublað, Blaðsíða 3
alpingis, áðslíta sambandinu við Danmörku ekki síðar en í s-tríðslok, og engu við bætt, sem skoðast gæti sem nokk- Ur dómur um pá ákvöirðun eða sem nokkUr vísbending
Alþýðublaðið - 15. ágúst 1946
26. árgangur 1946, 181. Tölublað, Blaðsíða 4
Þetta var nokkurs konar vísbending Þjóð- viijans til lesenda sinna um það, að það beztá væri sjálfsagt rianda Rússunum, en fyrir ís- lendinga, sem aðeins væru