Andvari - 1941
66. árgangur 1941, 1. Tölublað, Blaðsíða 65
merki Eggerts Ólafssonar og þeirra annarra, er vildu veg íslenzkrar tungu sem mestan, enda var nú eigi alllangt að híða þess, að hæfist sú málreisn, sem „var dögun
Andvari - 1943
68. árgangur 1943, 1. Tölublað, Blaðsíða 25
Það var gott fyrir alla að tala við hann, ekki sízt þá, er sorg- mæddir voru eða þjáðir af einhverjum vandræðum.
Andvari - 1940
65. árgangur 1940, 1. Tölublað, Blaðsíða 75
Þegar því Clynord rjetti honum hendi sína (164). . .. annars væri tilveran tóm sorg og myrkur og störfin látin ógert (177).
Andvari - 1949
74. árgangur 1949, 1. Tölublað, Blaðsíða 94
Hinum þræði hélzt ræktin við þjóðleg fræði og bólc- menntir, þrátt fyrir ummæli húsagaforordningarinnar, sem lýsti sorg heilags anda yfir „svo kölluðum sögum og
Andvari - 1941
66. árgangur 1941, 1. Tölublað, Blaðsíða 53
Sorg og hugarangur þjáir þjóðina. Hún er þjáð í höndum útlendra og innlendra harð- stjóra.
Andvari - 1943
68. árgangur 1943, 1. Tölublað, Blaðsíða 10
Einar hafi efalaust glaðzt af því að hitta Gest, J)á var sú gleði ekki óblandin; Gestur var rót- laus, óreglusamur og óhamingjusamur, og var J)að Einari sár sorg
Andvari - 1941
66. árgangur 1941, 1. Tölublað, Blaðsíða 73
Er þá um tvennt að velja: að veita erlendu orðunum þegnrétt í málinu eða mynda ný orð í þeirra stað.
Andvari - 1944
69. árgangur 1944, 1. Tölublað, Blaðsíða 29
Ný guðfræði (via moderna) l0uir aldrei sigrað í heiminum til fullnustu og mun ekki gera.
Andvari - 1940
65. árgangur 1940, 1. Tölublað, Blaðsíða 73
Þegar á hólminn er komið og hver ný málsgrein, hver ný