Árgangur 1942, 7. blað - Páskadagur, Blaðsíða 12

„fjallaskáld“ notaði það mikið, líklega vegna framburð- venju þar nyrðra; en úr því verður oft málvilla (hvað == kvað, liver = kver), og má það nú telja óhæfa

29. árg., 1942, 259. tölublað, Blaðsíða 2

Munu þess vera ekki allfá dæmi, að það sem í upphafi var málvilla, hefir með tímanum orðið mál- venja, og talið rjett.

9. árgangur 1944, 138. tölublað, Blaðsíða 8

Það má vel vera að hliðstæð ávörp'tíðkist í erlendum tungumálum, en mér finnst það eigi að síður málvilla í íslenzkunni.

9. árgangur 1944, 57. tölublað, Blaðsíða 2

Eg ætla þó ekki að ræða það frekar, heldur minnast á riokkrar mjög algengar málvillur í daglegu tali og riti.

3. árgangur 1943, 30. tölublað, Blaðsíða 4

Málvilluna „at grundar“ hefi ég áður minnst á og „at“ i 1. v. orði mætti vel vera samskonar þ. e. a. s. : „o/“ lesið af, og breytt í át, sem leiðr. væri. 1

26. árgangur 1946, 119. Tölublað, Blaðsíða 6

Þcgar , vegir skiljast er að sumu leyti allgóð saga, og spilla henni einkum fáranlegar málvillur, hugsanavillur og hér og þar furðulega stirður og ankanna-

29. árgangur 1943, 28. tölublað, Blaðsíða 3

EIN af málvillum þeim, sem algeng er orðin hjá unglingum er ofan í í stað niðrí í, t. d ; »Ég sá hann ofan í (eða oní) gárðinum*.

31. árgangur 1948, 32. tölublað, Blaðsíða 7

kallað níð og kerskni, og skáld- skapurinn er heldui' ekki á marga fiska, t. d. er í annarri braglínu: hrings óblamminn Njerður, bæði beygingarvilla og málvilla

18. Árgangur 1940, 44. Tölublað, Blaðsíða 164

færum í álmu þeirri af Hallmund- arhrauni, er runnið heflr suður milli Strúts og jökuis og verður aðn fara yfir, skal haldið inn með Strútnum ...“ Nokkrar málvillur

14. árgangur 1941, 30. Tölublað, Blaðsíða 4

Iiöntgen, sem Um Björnson var sagl: ,,Það eru þrjúr málvillur í fgrstu línunni af þjóffsöngnum hans".