Niðurstöður 1 til 6 af 6
Menntamál - 1949, Blaðsíða 78

Menntamál - 1949

22. árgangur 1949, 2. Tölublað, Blaðsíða 78

Vitaskuld eru ekki tillölu- lega fleiri vangefin börn í Englandi en á Norðurlöndum.

Menntamál - 1946, Blaðsíða 91

Menntamál - 1946

19. árgangur 1946, 3. Tölublað, Blaðsíða 91

Og ef honum þykir vænna um nokkra eina tegund barna en aðra, þá myndu það helzt vera litlu, vangefnu og vanþroska börnin, því að . . . hann veit, að þau þurfa

Menntamál - 1948, Blaðsíða 54

Menntamál - 1948

21. árgangur 1948, 2. Tölublað, Blaðsíða 54

Vil ég sérstaklega benda á tvennt: viðvörun höfundar við því að ætla vangefnum börnum of þungt námsefni svo og hugleiðingar hans um sambúð barna og kennara.

Menntamál - 1940, Blaðsíða 74

Menntamál - 1940

13. árgangur 1940, 2. Tölublað, Blaðsíða 74

næmt, feimið eða hræðslugjarnt barn, sem getur tapað sér svo hvað eftir annað meðan á prófuninni stendur, að það viti ekki sitt rjúkandi ráð, verði talið vangefið

Menntamál - 1940, Blaðsíða 87

Menntamál - 1940

13. árgangur 1940, 2. Tölublað, Blaðsíða 87

Þessi framför eða afturför barnsins að viti hefir einna mesta þýðingu fyrir vangefin börn, t. d.

Menntamál - 1940, Blaðsíða 86

Menntamál - 1940

13. árgangur 1940, 2. Tölublað, Blaðsíða 86

Eftir rannsóknum Burts í Englandi og eftir skýrslum um fávita og vangefin börn þar, skiptast þau á hverja 1000 íbúa landsins, sem hér segir: Örvitar (idiots):

Sýna niðurstöður á síðu
×

Sía leit