Bjarmi - 1940
34. Árgangur 1940, 16. Tölublað, Blaðsíða 1
“ hjá Guði stendur ald- rei eilt út af fyrir sig. Undir niðri er það alltaf fyrirheit. „Far!“ bjá Guði er náð!
Bjarmi - 1941
35. Árgangur 1941, 13. Tölublað, Blaðsíða 2
Og meðan land vort er hertekið, ber nauðsyn til að bevgja sig fyr- ir þvi banni,, En vér munum ald- rei afneita ]>ví, sem er lífið sjálft hverjum liollenzkum
Bjarmi - 1941
35. Árgangur 1941, 7. Tölublað, Blaðsíða 2
Þó svo færi, að sú hætta næði ald- rei til vor, þá er það samt sár- grætilegt, að lita inn í það hyl- dýpi andlegrar eymdar, sem ekld hefir á þessum tímum upp
Bjarmi - 1940
34. Árgangur 1940, 1. Tölublað, Blaðsíða 1
En muna verður ]jað, að því má ald- rei gleyma, að þessi hæn verður stöðuglega að vera til reiðu.
Bjarmi - 1940
34. Árgangur 1940, 21.-22. Tölublað, Blaðsíða 8
. — Voltaire var ákveðinn fríhyggju- maður og hann ritaði: „Ég vildi óska, að ég hefði ald- rei fæðst.“ Ekki heldur í nautnum.
Bjarmi - 1940
34. Árgangur 1940, 13. Tölublað, Blaðsíða 3
einstaka trúaður maður hafi hafið upp aðvörunarrödd vökumanns- ins, þá hefir heimurinn aðeins ypt öxlum í liálfgerðri meðaumkun með þessum vesalingum, sem ald- rei