50. Árgangur 1944, 4. Hefti, Blaðsíða 310

Uppliaf annars er- indis á hls. 337 er í útgáfu Grínis „Fingurnar voru frábærlega dofnar • Er þetta algengt almúgamál, og ríinið krefst þess liér.*) Á hls. 355

5. árgangur 1943, 4. Tölublað, Blaðsíða 106

Svo að talað sé venjulegt almúgamál, þá felst hin mikilvæga norska uppgötvun í því, að loftið hefir alltaf sérstök einkenni.

1. árgangur 1948, 12. Tölublað, Blaðsíða 6

Almúgamálið er ef til- vill myndauðugt, ekki eins bragðda-uft, á einkaklúbbum karlmanna og á bjórstofum, Ííkt og hinar mjög svo dylgju fullu óskammferlnu ’skfitlur

31. árg., 1944, 41. tölublað, Blaðsíða 11

. — Og hann talaði tveim tungum, fínt og settlegt málfar tamdi hann sjer við prestinn og í embætti sínu, en almúgamálið tal- aði hann við önnur tækifæri, og þótti