32. árg., 1945, 31. tölublað, Síða 10

. — Jeg hefi annars oft furðað mig á því, hversvegna fullorðið fólk heldur altaf að börn sjeu ein- hverjir fávitar. — Jeg var ekki gömul, þegar jeg hafði fastráð

32. árg., 1945, 224. tölublað, Síða 7

„Ráðherr ar“ eins og Hagelín og Riisnæs, litu út eins og fávitar. Kanske urinn. Er, fátt heyrðist um rök fvrir því.

32. árg., 1945, 256. tölublað, Síða 6

Það átti að standa svo-langt framar hmu vestræna lýðræði, að það voru fávitar einir, sem ekki sáu þetta.

32. árg., 1945, 101. tölublað, Síða 2

við fermingar Starfið hingað til hefir því mest verið styrktarstarf, og má m. a. geta þessa: Barna- heimilisnefnd þjóðkirkjunnar átti ríkan þátt í því, að Fávita

32. árg., 1945, 94. tölublað, Síða 10

“ „Veit það ekki — Franconi, pabba gamla, bræður mína, sjálfa mig — alla þessa fávita, sem hringsnúast á dansgólf- inu — alla í heiminum, nema þig.

32. árg., 1945, 212. tölublað, Síða 14

„Þjer eigið að borða marþvar ann síðast“, sagði Rivers, eins og hann væri að tala við lítið, fávita barn.

32. árg., 1945, 266. tölublað, Síða 11

og öryggið íyrir því, að geril- þó að stjórnendur Mjolkursam- | sneyðingin væn altaf í lagi, en sölunnar höguðu sjer eins og það voru þau atriði, sem aðal- fávitar

32. árg., 1945, 110. tölublað, Síða 9

Þarna er bent á öfugstrevmi í starfsemi kaupfjelaganna, sem sjláft málgagn þeirra aug- lýsir i yfirlæti sínu og fávita- skap og þarf aðgerða við, áður en það