Lögberg - 28. mars 1946
59. árgangur 1946, 13. tölublað, Blaðsíða 7
Að vinna á meðan dagur er, í trú, von og kærleika, virðist hafa verið kjörorð hennar og lífs- stefna; slík er a.m.k heildar út- koman af dvöl hennar í Ný-
Lögberg - 12. desember 1946
59. árgangur 1946, 50. tölublað, Blaðsíða 1
Lewis það imeð skjótum atburð- um lýðum ljóst, að verkfalli lin-1 kolanámumanna væri létt af, og að námumenn tæki þegar upp | vinnu sína á ný, og hafa nú allar
Lögberg - 28. febrúar 1946
59. árgangur 1946, 9. tölublað, Blaðsíða 3
Kynslóð kveður, og önnur ný kemur fram á sjónarsviðið. Þeir, sem eg þekkti áður í broddi lífs- ins,. gerast nú gamlir og hárir.
Lögberg - 21. mars 1946
59. árgangur 1946, 12. tölublað, Blaðsíða 1
“í hendur fel þú honum, sem himna stýrir borg, það alt er áttu f vonum, og alt er veldur sorg.
Lögberg - 15. ágúst 1946
59. árgangur 1946, 33. tölublað, Blaðsíða 6
.; en eg er ekki ánægð með mitt, það fullnægir mér ekki — það er svo, það er svo tilbreyt- ingarlaust, tómt Sorg væri betri en þetta dauða — haf — einn ‘dagurinn
Lögberg - 13. júní 1946
59. árgangur 1946, 24. tölublað, Blaðsíða 6
fyndi mann líkan Ralph, að drenglyndi, riddaraskap og göfugum karakter, en lausan við þá veiklun, sem hafði orsakaðð og sem or- sakar og veldur svo mikilli sorg
Lögberg - 19. september 1946
59. árgangur 1946, 37. tölublað, Blaðsíða 2
“SNAPSHOT" úr samkvæmislífi Ný-íslands Það er svo sem ekki í frásög- ur færandi þó samsæti séu hald- in hér í norðurbygðum.
Lögberg - 14. nóvember 1946
59. árgangur 1946, 45. tölublað, Blaðsíða 6
Vndisleg, róleg og jafn óspilt af upp- hefð og meðlæti, eins og af sorg og mót- læti, hún var þolinmóð, með hógvært lundarlag; engin hafði séð Lilian nokk- urntíma
Lögberg - 24. janúar 1946
59. árgangur 1946, 4. tölublað, Blaðsíða 6
Tíminn, hvað svo sem almanakið segir, er ekki mældur í dögum, vikum né mánuðum, í öllum tilfellum; eftir- vænting, von, sæla og sorg hafa hvert um sig mismunandi
Lögberg - 21. mars 1946
59. árgangur 1946, 12. tölublað, Blaðsíða 6
allri framkomu, hún var og mjög hjálpsöm við móður Freds, sem, ef hún hefði ekki notið hennar umönnunar, mundi hafa verið dáin fyrir löngu úr leiðindum og sorg