31. árgangur 1947, 235. tölublað, Blaðsíða 1

kunni að vera aö ganga úr Hvalfirði að einhverju eða öllu leyti, má minna á um- mæli, .sem höfð voru eftir Árna Friðrikssyni fiskifræð- ingi hér í blaðinu á dögun

8. árgangur 1947, 6. tölublað, Blaðsíða 3

Nú var ekki neins að dylja, i ný og gömul meinin sveið.

61. árg. 1946-1947, 34. tölublað, Blaðsíða 6

Sorg hans og iðrun var nógu þung byrði, og ofan á það bætt- ist svo hinn hræðilegi ótti; því að við höfðum ástæðu til að ætla að þér væruð í hinni mestu hættu

29. árgangur 1947, 6. tölublað, Blaðsíða 51

Þessir harðgerðu menn voru svo yfir- komnir af sorg, að þeir grétu. Hann sá í mi'ldi sinni og kærleika, að hér var sorg, sem hann gat linað.

29. árgangur 1947, 6. tölublað, Blaðsíða 55

Einhver þyngsta sorg sem vér getum mætt, er að verða fyrir vonbrlgðum frá þeim sem vér elskum.

29. árgangur 1947, 8. tölublað, Blaðsíða 70

Hér líðum vér söknuð, sorg og þjáning- ar, en þar munum vér njóta als þess góða sem hjartað girnist. Sorg og angist verður ekki til og enginn verður veikur.

36. Árgangur 1947, 7.-8. Tölublað, Blaðsíða 151

— Þér liafið, eftir því, sem ég hef heyrt, orðið fyrir þeirri sorg að missa móður yðar nýlega? Raissa kinkaði kolli.

33. árgangur 1947, 10. tölublað, Blaðsíða 7

Við mættum ömurlegri fylkingu, er við í dögun fórum til þess að aðgæta, hvað væri á seiði. í fararbroddi gékk gamli gráhærði höfðinginn og á eftir honum kom hópur

34. árg., 1947, 227. tölublað, Blaðsíða 2

. — í London var það leikið nærri 4 ár, og nú eru sýn- ingar hafnar á því á ný, — í Kaupmannahöfn var það sýnt í eitt ár.

13. Árgangur 1947, 4. Tölublað, Blaðsíða 304

Um landið allt hans lærisveinar stóðu, í lífsins gleði og sorg við fólksins hlið.