Morgunblaðið - 23. apríl 1947
34. árg., 1947, 90. tölublað, Blaðsíða 1
Hann minntist á þá miklu sorg, er orðið hefði við fráfall föður síns og einkum þann harm, er kveðinn væri að Alexandr- ine drottningu.
Morgunblaðið - 07. september 1947
34. árg., 1947, 202. tölublað, Blaðsíða 6
Þegar þessar vjelar bárust hingað til lands var mikill fögn uður hjá kvenþjóðinni á ný. Allar flyktust þær með sína gömlu götóttu sokka til við- gerðar.
Morgunblaðið - 10. apríl 1947
34. árg., 1947, 80. tölublað, Blaðsíða 2
Og á sama hátfc heitir hún á alla góða íslendinga að styrkja þetta mál því þaS er sorg og skaði vor allra, þegar óviðráðanleg náttúruöfl kippa í svipinn grundvellinum
Morgunblaðið - 03. september 1947
34. árg., 1947, 198. tölublað, Blaðsíða 7
Hamstola af sorg ráfar móðirin um með júgrin ósogin og eitilhörð. Hún finnur lykt af nýfæddu barni. Mæður eru mest úti við vinnu sína.
Morgunblaðið - 02. júlí 1947
34. árg., 1947, 145. tölublað, Blaðsíða 10
Hún lítur á mig djúpbláum augum, og bað er engin sorg í þeim. Svo tek jeg keflið út úr henni.
Morgunblaðið - 15. júní 1947
34. árg., 1947, 132. tölublað, Blaðsíða 2
Ef síldveiðarnar bregðast, verður þessvegna að hef ja á ný samningaumleitanir um sölu á mestum hluta hraðfrysta fisks- ins, og þá þýðir ekki að láta sjer detta
Morgunblaðið - 17. maí 1947
34. árg., 1947, 108. tölublað, Blaðsíða 8
EINHVERNTÍMA á dögun- um var að því vikið hve óþægi- legt það "væri fyrir raddbönd manna, sem ferðast með strætis vögnum og almeningsvögnum, að þurfa að æpa
Morgunblaðið - 18. maí 1947
34. árg., 1947, 104. tölublað, Blaðsíða 6
„LÁTTU MIG FÁ nokkrar gellur“, sagði sjómaður, sem kom inn til fisksala á dögun- um. „Hvað er þetta maður?“ sagði fisksalinn undrandi.
Morgunblaðið - 20. júní 1947
34. árg., 1947, 135. tölublað, Blaðsíða 6
Á dögun- um kom jeg inn í matarverslun, sem heitir „Síld og Fiskur“, að því er jeg best veit.
Morgunblaðið - 17. september 1947
34. árg., 1947, 210. tölublað, Blaðsíða 11
Sigurbjörn Hilmar verður jarðsunginn í dag Þessi hug- ljúfi, ungi maður, eignaðist marga vini, sem nú kveðja hann með sárum söknuði, en sárust er sorg ungrar