Lesbók Morgunblaðsins - 08. februaarip 1948
23. árgangur 1948, 5. tölublað, Qupperneq 67
Snemma í morgun, í dögun, fór sprengjunum að rigna nið- ur yfir litla þorpið okkar. —■ Við vöknuðum um miðnætti við hávað- ann í flugvjelunum, sem rendu sjer
Lesbók Morgunblaðsins - 07. marsip 1948
23. árgangur 1948, 9. tölublað, Qupperneq 137
^ ^ ^ ^ 4/ Sorg og gleði Engin gleöi er fullkomin nema aö minnsta kosti tveir fái aö njóta henn- ar í sameiningu.
Lesbók Morgunblaðsins - 24. decembarip 1948
23. árgangur 1948, 45. tölublað - Jólablað, Qupperneq 586
Eftir að messur á jólanótt lögðust niður, var tekinn upp sá siður að hefja messu í dögun á jóladag.
Lesbók Morgunblaðsins - 04. apriilip 1948
23. árgangur 1948, 12. tölublað, Qupperneq 187
stimpil á stjettirnar sett og stórsyndum krýnt vora brá.“ Og það er mannástin, aðdáunin á þeim, er liknarverkin vinna, sem er undiraldan í hinu fagra kvæði „Ný
Lesbók Morgunblaðsins - 31. decembarip 1948
23. árgangur 1948, 46. tölublað, Qupperneq 593
Undir dögun komumst við í dálítinn skóg, en hann var svo blautur að við gátum olcki kveikt upp eld og matbúið ívr en oftir klukkustundar stríð.
Lesbók Morgunblaðsins - 01. februaarip 1948
23. árgangur 1948, 4. tölublað, Qupperneq 59
Jafnvel söknuður minn, sorg mín, þrá mín, verður að engu, hverfur, verður svo lítil fyrir þessum hinstu orðura fátæks, deyjandi hermanns.
Lesbók Morgunblaðsins - 17. oktobarip 1948
23. árgangur 1948, 37. tölublað, Qupperneq 432
í dögun gátum við farið-að skoða fangabúðirnar.
Lesbók Morgunblaðsins - 17. oktobarip 1948
23. árgangur 1948, 37. tölublað, Qupperneq 434
í dögun ókum við seinasta áfang- ann til fangabúðanna, og komum þangað um sjöleytið.
Lesbók Morgunblaðsins - 18. apriilip 1948
23. árgangur 1948, 14. tölublað, Qupperneq 215
Jeg verð að sofna dá- litla stund, þegar jeg er búinn að skrifa eitthvað í dagbókina mína og svo hefur Bolli lofað að vekja mig í dögun einhvers staðar yfir
Lesbók Morgunblaðsins - 01. februaarip 1948
23. árgangur 1948, 4. tölublað, Qupperneq 48
Þótt mitt síöasta vonanna vígi þryti vörn og sje hruniö í mar, þótt í hjarta mjer sviöinn ei svíi, þá skal sorg ekki hindra mitt far.