Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 50.-52. Tölublað, Side 16
. — 53. negrum. — 55. innar. — 57. lin. — 58. gár- unganna. — 59. niði. — 52. veru. — 54. húsdýra. — 56. sk.st. — 57.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 44. Tölublað, Side 6
Negrarnir léku dásamlega og þau fengu kampavín.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 43. Tölublað, Side 4
Banjóin svörruðu, saxófónarnir glumdu, lúðrarnir drundu og negrarnir sungu: ,,Oh, that night in Carolina". Dr.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 10. Tölublað, Side 5
Það voru engir bílar á eyjunni, engin leikhús, hótel eða nætur- skemmtistaðir og hið eina sóðalega kvikmynda- hús, sem til var, var aðeins sótt af negrum.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 2. Tölublað, Side 6
Ungfrú Mayley rétti gömlum negra með vingjarnlegt andlit, lyklana.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 27. Tölublað, Side 12
Hún fór rétt framhjá einu negra- hverfinu, og nú heyrði hún greinilega hinn villta söng og æðisgengnu hróp. En það hafði engin áhrif á hana.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 25. Tölublað, Side 11
Þeir voru að vísu ekki óðfúsir fararinnar, en Blanque-negrar eru sjóhundar að eðlisfari og voru ekki mjög hræddir." „Og þið komust það í þessum sjógangi!"
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 14. Tölublað, Side 5
Það voru negrar. „Vinnufólkið er að fremja trúarathafnir," sagði Alec. „Nei!“ Rödd Lancings var hvell eins og svipu- smellur, svo að öllum vaið bilt við.
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 9. Tölublað, Side 5
“ Gamall negri kom út um breiðar dyrnar og bar stóran bakka. „Góðan daginn, frú Olga! Góðan daginn, litla ungfrú!"
Vikan - 1949
12. árgangur 1949, 8. Tölublað, Side 5
Sennilega var hún vön þessari meðferð og reiddist henni ekki. í raun og veru, hugsaði Celía, eru negrar svo ólikir hvítum mönnum að mörgu leyti, og þarf senni