Lesbók Morgunblaðsins - 03. desember 1950
25. árgangur 1950, 45. tölublað, Blaðsíða 567
óska, að til mín væri kominn snot- ur biti af þessum góða „hlæjandi kýrosti“, þó ekki væri nema tii samanburðar á „alvarlega kýrost- inum“, sem jeg borðaði á dögun
Lesbók Morgunblaðsins - 25. júní 1950
25. árgangur 1950, 24. tölublað, Blaðsíða 326
Listinn yfir þá vökva og loíttegundir, sem valdið geta eitr- unum er langur og ný heiti bætast stöðugt við hann.
Lesbók Morgunblaðsins - 19. febrúar 1950
25. árgangur 1950, 7. tölublað, Blaðsíða 106
Mikil sorg honum viðvíkjandi. Mörg tár hafa verið feld hans vegna. Er hann með öllum mjalla? Hefur hann verið einangraður?
Lesbók Morgunblaðsins - 30. júlí 1950
25. árgangur 1950, 28. tölublað, Blaðsíða 366
Og þar sem allt var auði og gróðri prýtt er yfirskyggt af höfgri, djúpri sorg.
Lesbók Morgunblaðsins - 22. janúar 1950
25. árgangur 1950, 3. tölublað, Blaðsíða 42
„Efni hennar er bæði unaðslegt og sorg- legt, og einkar mikilvægt að sögu- legri þýðingu.
Lesbók Morgunblaðsins - 12. febrúar 1950
25. árgangur 1950, 6. tölublað, Blaðsíða 83
Er. lukkan stóra leiddi okkur vestur, uns loks við náðum Kyrrahafsins strönd; og tíminn langi, læknir allra- bestur, hann ljetti sorg, en sleit ei trygða-
Lesbók Morgunblaðsins - 12. mars 1950
25. árgangur 1950, 10. tölublað, Blaðsíða 151
Það var svona á öllum öldum, ógnartímum heljarköldum, sálmum í og vísum völdum logaði ætíð lífsins glóð; skáldin — sjálf þótt sár og kalin, sorg og lýðsins
Lesbók Morgunblaðsins - 19. mars 1950
25. árgangur 1950, 11. tölublað, Blaðsíða 171
Þótt burtför hans úr þessum heimi væri bæði raunaleg og' sorg- leg, þá hefir hann upp skorið sín laun, og þetta var ekki nema stutt stund fyrir hann og gleymdist
Lesbók Morgunblaðsins - 31. desember 1950
25. árgangur 1950, 47. tölublað - Gamlársdagsblað, Blaðsíða 626
Hún sagði honum sögu sína — eina af ótal um sorg og von- brigði og ill örlög þeirra, sem gefa sig á vald Hollywood glaumnum.
Lesbók Morgunblaðsins - 24. september 1950
25. árgangur 1950, 36. tölublað, Blaðsíða 430
Vjer horfðum niður í hylinn, þar sem Jóni Gerr- ekssyni var drekt; minntumst sorg- aratburða, sem tengdir eru við þessar elfar; sáum yfir að Tungu- felli, er