Alþýðublaðið - 31. júlí 1953
34. árgangur 1953, 165. Tölublað, Blaðsíða 7
að alls hafi um sjö þúsundir N S S S s Blátt fiðu,rhelt léreft á \ kr. 37,90. S Rósótt sængurveraefni á S kr. 19,30.
Alþýðublaðið - 15. apríl 1953
34. árgangur 1953, 84. Tölublað, Blaðsíða 8
mundi þegar út úr bílnum, en hann faafði hlotið áverka á höfði, en Aðalheiður var þá meðvitundarl-aus, og erfitt að greina, hvort hún væri lífs eða liði-n.
Alþýðublaðið - 08. apríl 1953
34. árgangur 1953, 78. Tölublað, Blaðsíða 7
Maður nakkur í Sómai í- landi feröaðist t. d. með hörn- in sín 500,km. tiil.Aden til þess að láfa bóhi-efia bau gegh berklaveiki.
Alþýðublaðið - 15. janúar 1953
34. árgangur 1953, 11. Tölublað, Blaðsíða 2
I þessari mynd syngur hann mörg vinsæl og þekkt lög, t. d. „Largo“. Sýnd ki 7 og ‘J. Sími 9184. Slysavartiafélaffiíf spnar fvö ný skipbrolsmanna ii í N.
Alþýðublaðið - 21. júlí 1953
34. árgangur 1953, 156. Tölublað, Blaðsíða 6
Ég vona. að það verði ekki skilið sem hnjóðsyrði um and- lega heilsu Laurel frænku þótt ég segi, að hún hafi orðið vit- stola af sorg.
Alþýðublaðið - 17. nóvember 1953
34. árgangur 1953, 261. Tölublað, Blaðsíða 2
e ALÞÝÐUBLAÐIÐ Þriðjudagur 17, nóv, 1953., sýnir á hinu bog'na ,, Pa n a ra rna"'- i j ald i músik- og balletmyndina ámeríkumaðisr í París Músik: George
Alþýðublaðið - 14. janúar 1953
34. árgangur 1953, 10. Tölublað, Blaðsíða 7
Og svo einn d.-ag, þegari hann hafði búið sig undir lífsstarf sitt og var rétt tekinn til starfa, var hann hel sjúkur maður og skómmu síð- ar liðið lík.
Alþýðublaðið - 01. mars 1953
34. árgangur 1953, 50. Tölublað, Blaðsíða 4
Fólk skilur t. d., að íhaldsstjórnin. sem við höfum orðið að þola seínustu árin, byggir algerlega tilveru sína á stærð kommún- istaflokksins.
Alþýðublaðið - 08. janúar 1953
34. árgangur 1953, 5. Tölublað, Blaðsíða 4
N S ^ Útgeíandi: Alþýðuflokkurinn. Ritstjóri og ábyrgðarmaour: S Hannibal Valdimarsson. Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálnaarsson.
Alþýðublaðið - 24. desember 1953
34. árgangur 1953, Jólahelgin - 1953, Blaðsíða 27
E D E N Framhald af 8. síðu. hana víð þá hugsun og gerði henni dauðastríðið enn erfið- ara. ..Góði guð, rauða rósin“. Meíra gat hún ekki sagt.